Firo maanaaji Aaya 119 Simoore Simoore Huud - Eggo e haala Faarisi wonande Firo Alkur'aana raɓɓinaango. - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 119

اِلَّا مَنْ رَّحِمَ رَبُّكَ ؕ— وَلِذٰلِكَ خَلَقَهُمْ ؕ— وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَاَمْلَـَٔنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ اَجْمَعِیْنَ ۟

مگر کسانی‌که الله با توفیق به هدایت بر آنها رحم کرده، که آنها در توحید او سبحانه اختلاف نمی‌کنند، و برای همین آزمایش کردن به‌وسیلۀ اختلاف، او سبحانه آنها را آفریده است، پس برخی از آنها بدبخت و برخی از آنها خوشبخت هستند، و -ای رسول- سخن پروردگارت که آن را در ازل بر پُر کردن جهنم از پیروان شیطان، چه جن‌ها و چه انسان‌ها، حکم کرده تحقق یافته است.

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• بيان الحكمة من القصص القرآني، وهي تثبيت قلب النبي صلى الله عليه وسلم وموعظة المؤمنين.

بیان حکمت قصص قرآنی، که عبارت است از: همان استوار سازی قلب پیامبر صلی الله علیه وسلم و اندرز دادن مؤمنان.

• انفراد الله تعالى بعلم الغيب لا يشركه فيه أحد.

یگانگی الله تعالی در دانستن غیب؛ به‌گونه‌ای که هیچ‌کس در این امر با او مشارکت ندارد.

• الحكمة من نزول القرآن عربيًّا أن يعقله العرب؛ ليبلغوه إلى غيرهم.

حکمت نزول قرآن به زبان عربی این است که عرب آن را بفهمند، تا آن را به دیگران ابلاغ کنند.

• اشتمال القرآن على أحسن القصص.

قرآن در برگیرنده ی نیکوترین داستان ها است.