Fassarar Ma'anoni Aya 119 Sura Al'an'am - Fassarar ma'anonin AlƘur'ani ta taƙaitaccen Tafsirin AlƘur'ani mai girma. - Kundin Alqurani Mai girma

Aya: 119

وَمَا لَكُمْ اَلَّا تَاْكُلُوْا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللّٰهِ عَلَیْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُمْ مَّا حَرَّمَ عَلَیْكُمْ اِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ اِلَیْهِ ؕ— وَاِنَّ كَثِیْرًا لَّیُضِلُّوْنَ بِاَهْوَآىِٕهِمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِیْنَ ۟

হে মুমিনসকল! আল্লাহৰ নামত যবেহ কৰা জন্তুৰ (মাংস) খাবলৈ তোমালোকক কিহে বাৰণ কৰিছে, অথচ আল্লাহে তোমালোকৰ বাবে যি যি হাৰাম কৰিছে সেয়া স্পষ্টভাৱে বৰ্ণনা কৰিছে। এতেকে সেইবোৰ তোমালোকে পৰিত্যাগ কৰা উচিত। কিন্তু খাবলৈ বাধ্য হ'লে সেয়া সুকীয়া কথা। কিয়নো বিশেষ আৱশ্যকতাই হাৰাম বস্তুকো হালাল কৰি দিয়ে। প্ৰকৃততে অধিকাংশ মুশ্বৰিকসকলে অজ্ঞাতাৰ কাৰণে নিজৰ তথ্যহীন মন্তব্যৰ জৰিয়তে সিহঁতৰ অনুসাৰী সকলক সত্যৰ পৰা আঁতৰত ৰাখে। উদাহৰণস্বৰূপে আল্লাহে হাৰাম কৰা বস্তুক সিহঁতে হালাল বুলি কয়ঃ যেনে মৃত জীৱ-জন্তু। আনহাতে তেওঁ হালাল কৰা বস্তুক হাৰাম বুলি কয়ঃ যেনে, বাহীৰা, অচীলা আৰু হামী আদি (এইবোৰ সেইসমূহ জন্তুক কোৱা হয় যিবোৰ অজ্ঞতা যুগত আৰববাসীয়ে মূৰ্তিৰ নামত এৰিছিল)। হে ৰাছুল! আপোনাৰ প্ৰতিপালকে নিশ্চিতভাৱে ভালদৰেই জানে যিসকলে তেওঁৰ সীমালংঘন কৰে। অৱশ্যে তেওঁ সিহঁতক সীমালংঘন কৰাৰ প্ৰতিদান দিব।

daga cikin fa'idodin Ayoyin wannan shafi:

• الأصل في الأشياء والأطعمة الإباحة، وأنه إذا لم يرد الشرع بتحريم شيء منها فإنه باق على الإباحة.

খাদ্য দ্ৰৱ্য আৰু সাধাৰণ বস্তুবোৰ মূলতে হৈছে হালাল। যেতিয়া লৈকে চৰীয়তে কোনো বস্তুক হাৰাম বুলি চিহ্নিত নকৰে, তেতিয়া লৈকে সেইটো হালাল বুলিয়ে গণ্য হ'ব।

• كل من تكلم في الدين بما لا يعلمه، أو دعا الناس إلى شيء لا يعلم أنه حق أو باطل، فهو معتدٍ ظالم لنفسه وللناس، وكذلك كل من أفتى وليس هو بكفء للإفتاء.

প্ৰত্যেক সেই ব্যক্তি, যিয়ে দ্বীন সম্পৰ্কে তথ্য নোহোৱাকৈ কথা কয় অথবা মানুহক এনেকুৱা বিষয়ৰ প্ৰতি আহ্বান কৰে যি বিষয়ে সি নাজানে যে, সেইটো সত্য নে অসত্য, তেনেকুৱা ব্যক্তি সীমালংঘনকাৰী তথা নিজৰ ওপৰত আৰু আনৰ ওপৰত অন্যায়কাৰী। এইটোৱে প্ৰত্যেক সেই ব্যক্তিৰ অৱস্থা, যিয়ে ফতোৱা দিয়ে কিন্তু সি ফতোৱা দিয়াৰ যোগ্য নহয়।

• منفعة المؤمن ليست مقتصرة على نفسه، بل مُتَعدِّية لغيره من الناس.

মুমিনৰ স্বাৰ্থকতা কেৱল নিজৰ ওপৰতে সীমিত নহয়, বৰং নিজৰ লগতে আনৰ বাবেও।