Fassarar Ma'anoni Aya 251 Sura Suratu Al'bakara - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Kundin Alqurani Mai girma

Aya: 251

فَهَزَمُوْهُمْ بِاِذْنِ اللّٰهِ ۙ۫— وَقَتَلَ دَاوٗدُ جَالُوْتَ وَاٰتٰىهُ اللّٰهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهٗ مِمَّا یَشَآءُ ؕ— وَلَوْلَا دَفْعُ اللّٰهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الْاَرْضُ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ ذُوْ فَضْلٍ عَلَی الْعٰلَمِیْنَ ۟

نو پس د الله تعالی په حکم هغوئ (کافرانو) ته مسلمانانو ماته ورکړه او داود علیه السلام د هغوئ قومندان جالوت وواژه، او الله تعالی داود علیه السلام ته پادشاهي او پیغمبري ورکړه، او هغه ته یې د هغو علمونو چې د الله تعالی خوښه وه علم او پوهه ورکړه، نوهغه ته یې هغه (علمونه) را یوځای کړل، چې د هغه دنیا او آخرت دواړه پرې برابرېږې. او که چېرې د الله تعالی د طریقو څخه دا نه وي چې دفع کوی فساد د ځنو خلکو په ځنې نورو؛ نو خامخا د مفسدینو د غلبی او تسلط په وجه به زمکه ورانه شوې وای، لیکن الله تعالی خاوند د فضل او مهربانۍ دی په ټولو مخلوقاتو.

daga cikin fa'idodin Ayoyin wannan shafi:

• من حكمة القائد أن يُعرِّض جيشه لأنواع الاختبارات التي يتميز بها جنوده ويعرف الثابت من غيره.

د یو قومندان د حکمت څخه دادې چې خپل لښکر باندې داسې ازمیښت وکړي چې لښکر پرې وپېژني او ثابت قدمي او په شاکیدونکی هم پرې معلوم کړي.

• العبرة في النصر ليست بمجرد كثرة العدد والعدة فقط، وإنما معونة الله وتوفيقه أعظم الأسباب للنصر والظَّفَر.

په کامیابۍ کې اعتبار یوازې د عدد په ډېروالی او د جنګ په سامان کې نه دی، بلکې د الله تعالی مرسته او توفیق د کامیابۍ غټ سبب دی.

• لا يثبت عند الفتن والشدائد إلا من عَمَرَ اليقينُ بالله قلوبَهم، فمثل أولئك يصبرون عند كل محنة، ويثبتون عند كل بلاء.

د فتنو او سختیو پر مهال مضبوط نشی پاتې کېدلی، مګر هغه څوک چې زړونه یې د الله تعالی په یقین آباد وي، نو د دوئ پشان خلک په هر امتحان کې صبر کوي، او د هر مصیبت په وخت کې ثابت قدم پاتې کېږي.

• الضراعة إلى الله تعالى بقلب صادق متعلق به من أعظم أسباب إجابة الدعاء، ولا سيما في مواطن القتال.

الله تعالی ته عاجزي کول په رښتیني زړه سره د دعا د قبلېدو یو لوی سبب دی، او په ځانګړې توګه د جګړې په میدان کې.

• من سُنَّة الله تعالى وحكمته أن يدفع شر بعض الخلق وفسادهم في الأرض ببعضهم.

د الله تعالی له سنت او حکمت څخه دا دی چې د ځینو خلکو شر او فساد په ځینو نورو دفع کوي.