Fassarar Ma'anoni Aya 103 Sura Suratu Al'ma'ida - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Kundin Alqurani Mai girma

Aya: 103

مَا جَعَلَ ٱللَّهُ مِنۢ بَحِيرَةٖ وَلَا سَآئِبَةٖ وَلَا وَصِيلَةٖ وَلَا حَامٖ وَلَٰكِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَۖ وَأَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ

อัลลอฮฺได้ทรงให้อูฐเป็นสิ่งอนุมัติ แล้วไม่ได้ห้ามส่วนใดส่วนหนึ่งอะไรทั้งนั้น ดังเช่นที่บรรดาผู้ที่ตั้งภาคีได้เชื่อกันว่ามันเป็นที่ต้องห้ามสำหรับพวกเขา แต่เป็นที่อนุมัติเพื่อบรรดาเจว็ดของพวกเขา ทั้งอัล-บะฮีเราะฮฺ คืออูฐที่คลอดลูกออกมาแล้วจำนวนหนึ่ง โดยหูของมันก็จะถูกตัดออกเพื่อเป็นสัญลักษณ์ และซาอิบะฮฺ คืออูฐที่ครั้นเมื่อถึงวัยที่กำหนดก็จะต้องละไว้เพื่อบรรดาเจว็ดของพวกเขา และวะซีละฮฺ คืออูฐที่ถึงรอบคลอดลูกออกมาเป็นตัวเมีย และฮาม คือพ่อพันธุ์อูฐที่ได้ผสมพันธุ์จนได้ลูกจำนวนหลายตัว แต่ทว่าบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาต่างหากที่อุปโลกน์ความเท็จแต่งเรื่องขึ้นมาว่าแท้จริงอัลลอฮฺนั้นทรงไม่อนุมัติสิ่งที่กล่าวมาข้างต้น และส่วนมากของบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาพวกเขาจะไม่แยกแยะระหว่าง ว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือว่าเป็นสิ่งที่ผิด เป็นสิ่งที่อนุมัติหรือว่าสิ่งที่ไม่อนุมัติ

daga cikin fa'idodin Ayoyin wannan shafi:

• الأصل في شعائر الله تعالى أنها جاءت لتحقيق مصالح العباد الدنيوية والأخروية، ودفع المضار عنهم.

รากฐานอันสำคัญในบทบัญญัติของอัลลอฮฺ ตะอาลา คือ เพื่อให้บรรลุผลประโยชน์ของปวงบ่าวทั้งในโลกนี้และก็โลกหน้า และปกป้องภยันตรายให้ห่างพ้นจากพวกเขา

• عدم الإعجاب بالكثرة، فإنّ كثرة الشيء ليست دليلًا على حِلِّه أو طِيبه، وإنما الدليل يكمن في الحكم الشرعي.

อย่าได้อวดดีกับจำนวนมาก เพราะแท้จริงแล้วจำนวนมากนั้นไม่ได้บ่งบอกถึงความดีงาม หรือ เป็นที่ฮะลาล เพราะแท้จริงแล้วหลักฐานฮะลาลและความดีงามนั้นขึ้นอยู่กับบทบัญญัติแห่งอิสลามเท่านั้น

• من أدب المُسْتفتي: تقييد السؤال بحدود معينة، فلا يسوغ السؤال عما لا حاجة للمرء ولا غرض له فيه.

จากมารยาทของผู้ที่ขอรับคำวินิจฉัยคำตอบทางด้านศาสนา : จำกัดหรือตั้งคำถามอย่างมีขอบเขตที่ชัดเจน แล้วอย่าได้ทำให้คำถามนั้นเป็นที่ยุ่งยากเกินกว่าจำเป็น หรือไม่มีจุดมุ่งหมายใด

• ذم مسالك المشركين فيما اخترعوه وزعموه من محرمات الأنعام ك: البَحِيرة، والسائبة، والوصِيلة، والحامي.

เป็นที่ตำหนิซึ่งเส้นทางเดินของบรรดาผู้ที่ตั้งภาคีในสิ่งที่พวกเขานั้นได้ดัดแปลงคิดค้นมันขึ้นมาเอง และอ้างว่าเป็นสัตว์ที่ต้องห้าม เช่น อัล-บะฮีเราะฮฺ อัล-สาอิบะฮฺ อัล-วะศีละฮฺ และอัล-ฮามียฺ เป็นต้น