Fassarar Ma'anoni Sura Houd - Fassara da harshan Uzbakiyanci na taƙaitaccen Tafsirin AlƘur'ani mai girma. - Lambar shafi 227 - Kundin Alqurani Mai girma

Aya: 46

قَالَ يَٰنُوحُ إِنَّهُۥ لَيۡسَ مِنۡ أَهۡلِكَۖ إِنَّهُۥ عَمَلٌ غَيۡرُ صَٰلِحٖۖ فَلَا تَسۡـَٔلۡنِ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۖ إِنِّيٓ أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ

Аллоҳ Нуҳга деди: "Эй Нуҳ, ўғлингга нажот беришимни сўраяпсан. Ҳолбуки, у сенинг аҳли оилангдан эмас. Чунки у кофир. Эй Нуҳ, мендан шуни сўрашинг сенга, мақоминг, мартабангга ярашмайди. Шундай бўлгач, билиб-билмай сўрайверма. Сени билиб-билмай илмим ва ҳикматимга тўғри келмайдиган ишларни ҳам сўрайверадиган нодонлардан бўлиб қолишдан огоҳлантираман.

Aya: 47

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسۡـَٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

Нуҳ алайҳиссалом деди: "Парвардигорим, билиб-билмай сўрайверишдан паноҳ беришингни сўрайман. Энди гуноҳимни кечирмасанг, менга раҳм қилмасанг, охиратдаги насибасидан мосуво бўлган зиён кўргувчилардан бўлиб қолурман".

Aya: 48

قِيلَ يَٰنُوحُ ٱهۡبِطۡ بِسَلَٰمٖ مِّنَّا وَبَرَكَٰتٍ عَلَيۡكَ وَعَلَىٰٓ أُمَمٖ مِّمَّن مَّعَكَۚ وَأُمَمٞ سَنُمَتِّعُهُمۡ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ

Аллоҳ Нуҳ алайҳиссаломга деди: "Эй Нуҳ, Биз тарафимиздан бўлган бир тинчлик-омонлик ҳамда сенга ва сен билан бирга келган умматларнинг зурриёти устига ёғилажак баракалар, ноз-неъматлар ила кемадан ерга туш. Кейин ўша умматларнинг зурриётларидан кофирлари ҳам бўлади. Биз уларга шу дунёдан бироз фойдаланиб олиш имконини берурмиз. Охиратда эса уларни Биз тарафимиздан бир аламли азоб тутгай".

Aya: 49

تِلۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهَآ إِلَيۡكَۖ مَا كُنتَ تَعۡلَمُهَآ أَنتَ وَلَا قَوۡمُكَ مِن قَبۡلِ هَٰذَاۖ فَٱصۡبِرۡۖ إِنَّ ٱلۡعَٰقِبَةَ لِلۡمُتَّقِينَ

Нуҳ алайҳиссаломнинг бу қиссаси ғайб хабарларидандир. Эй Пайғамбар, олдин уни сиз ҳам, қавмингиз ҳам билмас эдингиз. Шундай экан, Нуҳ каби сиз ҳам қавмингиз етказаётган озорларга, туҳматларга сабр қилинг. Ғалаба Аллоҳнинг буйруқларини бажарадиган, тақиқларидан тийиладиган тақводорларникидир.

Aya: 50

وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمۡ هُودٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۖ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا مُفۡتَرُونَ

Одга биродарлари Ҳуд алайҳиссаломни юбордик. Уларга деди: «Эй қавмим, ёлғиз Аллоҳгагина ибодат қилингиз, ҳеч нарсани Унга шерик қилмангиз. Сизлар учун Ундан ўзга чин маъбуд йўқдир. Унинг шериги бор, деган даъволарингиз бўҳтондан бошқа нарса эмас".

Aya: 51

يَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱلَّذِي فَطَرَنِيٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Эй қавмим, Парвардигорим тарафидан бу рисолатни етказаётганим учун сизлардан ҳақ талаб қилмайман. Савобимни бериш мени яратган Аллоҳ зиммасидадир. Ақлингизни ишлатиб, даъватимга қулоқ солмайсизларми?

Aya: 52

وَيَٰقَوۡمِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا وَيَزِدۡكُمۡ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمۡ وَلَا تَتَوَلَّوۡاْ مُجۡرِمِينَ

Эй қавмим, Аллоҳдан мағфират сўрангиз, кейин гуноҳларингизга тавба қилингиз. Шунда Аллоҳ сизга ажру савоб бериб, осмондан кўп ёмғир ёғдиради. Зурриётингиз ва мол-давлатингизни зиёда қилиб, кучингизга куч қўшади. Даъватимдан юз ўгирмангиз. Акс ҳолда, жиноятчилардан бўлиб қолурсиз. Зеро, менинг даъватимдан юз ўгириб, Аллоҳга куфр келтириш ва рисолатни ёлғонга чиқариш катта жиноятдир.

Aya: 53

قَالُواْ يَٰهُودُ مَا جِئۡتَنَا بِبَيِّنَةٖ وَمَا نَحۡنُ بِتَارِكِيٓ ءَالِهَتِنَا عَن قَوۡلِكَ وَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ

Қавми деди: «Эй Ҳуд, сен бизга бирон очиқ-равшан ҳужжат келтирмадинг. Сенинг шу қуруқ, ҳужжатсиз гапинг билан худоларимизни тарк қилиб, пайғамбарлигингга ишониб кетавермаймиз".

daga cikin fa'idodin Ayoyin wannan shafi:

• لا يملك الأنبياء الشفاعة لمن كفر بالله حتى لو كانوا أبناءهم.

Кофирни пайғамбарлар ҳам шафоат қила олмайдилар. Ҳатто ўз фарзанди бўлса ҳам.

• عفة الداعية وتنزهه عما في أيدي الناس أقرب للقبول منه.

Даъватчи одамлардан тамагир бўлмаса, даъватининг мақбул бўлиши осонроқ кечади.

• فضل الاستغفار والتوبة، وأنهما سبب إنزال المطر وزيادة الذرية والأموال.

Истиғфор ва тавбанинг фазилати ҳақида ҳам сўз бориб, уларнинг ёмғирлар, зурриёт ва мол-давлатнинг кўпайишига сабаб бўлиши айтиляпти.