Alkʋrãɑn wɑgellã mɑɑnɑ wã lebgre - Alkʋrãan wagellã tafsɩɩrã sẽn kʋʋg koεεga, b sẽn lebg ne Asãmiya goamã.
77
:
4
اَلَمْ تَرَ اِلَی الَّذِیْنَ قِیْلَ لَهُمْ كُفُّوْۤا اَیْدِیَكُمْ وَاَقِیْمُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتُوا الزَّكٰوةَ ۚ— فَلَمَّا كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ اِذَا فَرِیْقٌ مِّنْهُمْ یَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْیَةِ اللّٰهِ اَوْ اَشَدَّ خَشْیَةً ۚ— وَقَالُوْا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَیْنَا الْقِتَالَ ۚ— لَوْلَاۤ اَخَّرْتَنَاۤ اِلٰۤی اَجَلٍ قَرِیْبٍ ؕ— قُلْ مَتَاعُ الدُّنْیَا قَلِیْلٌ ۚ— وَالْاٰخِرَةُ خَیْرٌ لِّمَنِ اتَّقٰی ۫— وَلَا تُظْلَمُوْنَ فَتِیْلًا ۟
হে ৰাছুল! আপুনি আপোনাৰ সেইসকল সঙ্গী সম্পৰ্কে অৱগত নহয়নে, যিসকলে জিহাদ ফৰজ হোৱাৰ আবেদন জনাইছিল। তেতিয়া তেওঁলোকক কোৱা হৈছিল, এতিয়া যুদ্ধৰ পৰা বিৰত থাকা, ছালাত প্ৰতিষ্ঠা কৰা আৰু যাকাত আদায় দিয়া। দৰাচলতে এয়া জিহাদ ফৰজ হোৱাৰ আগৰ কথা। কিন্তু যেতিয়া তেওঁলোকে মদীনালৈ হিজৰত কৰিলে, আৰু ইছলাম মজবুত হল আৰু তেওঁলোকৰ ওপৰত জিহাদ ফৰজ কৰা হল, তেতিয়া তেওঁলোকৰ মাজৰ কিছুমান লোকৰ ওপৰত এই আদেশ বৰ কঠিন অনুভৱ হল আৰু তেওঁলোকে মানুহক এনেকুৱা ভয় কৰিবলৈ ধৰিলে যিদৰে আল্লাহক ভয় কৰা উচিত অথবা তাতোকৈ অধিক। কবলৈ ধৰিলেঃ হে আমাৰ প্ৰতিপালক! আমাৰ ওপৰত জিহাদ কিয় অনিবাৰ্য কৰিলা, ইয়াক অলপ দিন কিয় পিছুৱাই নিদিলা যাতে আমি পৃথিৱীৰ পৰা অলপ উপকৃত হলোহেঁতেন। হে ৰাছুল! কৈ দিয়ক যে, পাৰ্থিৱ সম্পত্তি যিমানেই লাভ নকৰা কিয়, সেয়া কম আৰু ধ্বংসশীল। আনহাতে আল্লাহক ভয়কাৰী সকলৰ বাবে আখিৰাত অতি উত্তম, কিয়নো তেওঁৰ নিয়ামত চিৰস্থায়ী। আৰু তোমালোকক প্ৰতিদান দিয়াৰ সময়ত খেজুৰ গুটিৰ ওপৰত থকা আৱৰণৰ সমানো তোমালোকৰ আমল হ্ৰাস কৰা নহব।
التفاسير:
|
Sẽn be Aayar-rãmbã yõod-rãmba seb-neg-kãngã pʋgẽ:
• وجوب القتال لإعلاء كلمة الله ونصرة المستضعفين، وذم الخوف والجبن والاعتراض على أحكام الله.
আল্লাহৰ দ্বীন সুউচ্চ কৰাৰ বাবে যুদ্ধ কৰা আৰু দুৰ্বল তথা অসহায় লোকক সহায় কৰা অনিবাৰ্য। আনহাতে ভয়, কাপুৰুষতা আৰু আল্লাহৰ আদেশৰ পৰা বিমুখ হোৱাৰ পৰা সাৱধান কৰা হৈছে।
• الدار الآخرة خير من الدنيا وما فيها من متاع وشهوات لمن اتقى الله تعالى وعمل بطاعته.
আল্লাহৰ আদেশ পালনকাৰী মুত্তাকীসকলৰ বাবে আখিৰাতৰ ঘৰ, পৃথিৱী আৰু ইয়াৰ সা-সামগ্ৰীৰ তথা ভোগ-বিলাসৰ বস্তুতকৈ বহু গুণে উত্তম।
• الخير والشر كله بقدر الله، وقد يبتلي الله عباده ببعض السوء في الدنيا لأسباب، منها: ذنوبهم ومعاصيهم.
কল্যাণ আৰু অকল্যাণ সকলো আল্লাহৰ ফালৰ পৰা। কেতিয়াবা কেতিয়াবা আল্লাহে তেওঁৰ বান্দাসকলক কিছুমান কাৰণত যেনে- গুনাহ আৰু অবাধ্যতা আদিৰ ফলত বিপদাপন্ন কৰি পৰীক্ষা কৰে।
