Alkʋrãɑn wɑgellã mɑɑnɑ wã lebgre - Alkʋrãan wagellã tafsɩɩrã sẽn kʋʋg koεεga, b sẽn lebg ne Asãmiya goamã.
80
:
4
مَنْ یُّطِعِ الرَّسُوْلَ فَقَدْ اَطَاعَ اللّٰهَ ۚ— وَمَنْ تَوَلّٰی فَمَاۤ اَرْسَلْنٰكَ عَلَیْهِمْ حَفِیْظًا ۟ؕ
যিয়ে ৰাছুলৰ আদেশ পালন কৰি আৰু তেওঁৰ নিষেধকৃত বস্তুৰ পৰা দূৰৈত থাকি তেওঁৰ আনুগত্য কৰিব, সি দৰাচলতে আল্লাহৰ আদেশ পালন কৰিলে। আনহাতে হে ৰাছুল! যিয়ে আপোনাৰ আনুগত্যৰ পৰা মুখ ঘূৰাই লয়, তাৰ প্ৰতি আপুনি চিন্তিত নহব। কিয়নো আমি আপোনাক প্ৰহৰী বনাই প্ৰেৰণ কৰা নাই যে, আপুনি সিহঁতৰ আমল সংৰক্ষণ কৰিব। সিহঁতৰ আমলৰ গণনা আৰু হিচাপ লোৱাৰ দায়িত্ব কেৱল আমাৰ।
التفاسير:
Sẽn be Aayar-rãmbã yõod-rãmba seb-neg-kãngã pʋgẽ:
• تدبر القرآن الكريم يورث اليقين بأنه تنزيل من الله؛ لسلامته من الاضطراب، ويظهر عظيم ما تضمنه من الأحكام.
পৱিত্ৰ কোৰআন লৈ চিন্তা চৰ্চা কৰিলে অন্তৰত এই বিশ্বাস সৃষ্টি হয় যে, এইটো আল্লাহৰ অৱতীৰ্ণ পুথি, কিয়নো এই পুথিত কোনো পৰস্পৰ বিৰোধী কথা নাই। লগতে তাত থকা মহান বিধানসমূহও প্ৰকাশ পায়।
• لا يجوز نشر الأخبار التي تنشأ عنها زعزعة أمن المؤمنين، أو دبُّ الرعب بين صفوفهم.
এনেকুৱা বাৰ্তা প্ৰচাৰ কৰা উচিত নহয়, যিবোৰৰ দ্বাৰা মুছলিমসলৰ শান্তি ভঙ্গ হয় অথবা তেওঁলোকৰ শাৰীত ভীতিৰ সঞ্চাৰ হয়।
• التحدث بقضايا المسلمين والشؤون العامة المتصلة بهم يجب أن يصدر من أهل العلم وأولي الأمر منهم.
মুছলিমসকলৰ সমস্যা আৰু এই সম্পৰ্কীয় সাধাৰণ বিষয়সমূহত কথা কোৱাৰ অধিকাৰ কেৱল তেওঁলোকৰ উলামা (জ্ঞানী ব্যক্তিসকল)ৰ তথা দায়িত্বশীল ব্যক্তিসকলৰ।
• مشروعية الشفاعة الحسنة التي لا إثم فيها ولا اعتداء على حقوق الناس، وتحريم كل شفاعة فيها إثم أو اعتداء.
ভাল ছুপাৰিছ বা মধ্যস্ততা বৈধ হোৱাৰ প্ৰমাণ, যি মধ্যস্ততাত কোনো গুনাহ নাই বা মানুহৰ অধিকাৰ খৰ্ব নহয়। আনহাতে গুনাহ তথা অত্যাচাৰমূলক সকলো মধ্যস্ততা হাৰাম।
