Alkʋrãɑn wɑgellã mɑɑnɑ wã lebgre - Alkʋrãanã tafsɩɩrã sẽn kʋʋg koεεga, b sẽn lebg ne Paštu goamã.
3
:
42
كَذٰلِكَ یُوْحِیْۤ اِلَیْكَ وَاِلَی الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِكَ ۙ— اللّٰهُ الْعَزِیْزُ الْحَكِیْمُ ۟
ای محمده! د دغې وحي په شان الله تاته او له تا مخکې نبيانو ته وحي کوي، الله له خپلو دښمنانو په غچ اخېستنه کې برلاسی دی او په خپل تدبير او مخلوق کې حکمت والا دی.
التفاسير:
|
Sẽn be Aayar-rãmbã yõod-rãmba seb-neg-kãngã pʋgẽ:
• عظمة الله ظاهرة في كل شيء.
د الله لويي په هر څه کې څرګنده ده.
• دعاء الملائكة لأهل الإيمان بالخير.
د پرېښتو لخوا د ايمان څښتنانو ته د خير دعا.
• القرآن والسُنَّة مرجعان للمؤمنين في شؤونهم كلها، وبخاصة عند الاختلاف.
قرآن او سنت د مؤمنانو د خپلو ټولوچارو لپاره دوه د ورګرځېدو ځايونه دي، په ځانګړي ډول د اختلاف پر مهال.
• الاقتصار على إنذار أهل مكة ومن حولها؛ لأنهم مقصودون بالرد عليهم لإنكارهم رسالته صلى الله عليه وسلم وهو رسول للناس كافة كما قال تعالى: ﴿وَمَآ أَرسَلنُّكَ إلَّا كافةً لِّلنَّاس...﴾، (سبأ: 28).
د مکې او شاوخوا خلکو پر وېرولو بسنه کول، ځکه په رد کولو کې هغوی مقصود وو، چې د رسول صلی الله عليه وسلم له رسالته يې نټه کړې وه، سره له دې چې هغه د ټولو خلکو لپاره رسول دی، لکه څنګه چې الله تعالی فرمايي: او ته مو ټولو خلکو ته لېږلی يې.
