Alkʋrãɑn wɑgellã mɑɑnɑ wã lebgre - Alkʋrãan wagellã tafsɩɩrã sẽn kʋʋg koεεga, b sẽn lebg ne Faarisiyã wã.
88
:
19
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمٰنُ وَلَدًا ۟ؕ
و یهود و نصاری و برخی مشرکان گفتند: رحمان فرزندی گرفته است.
التفاسير:
|
Sẽn be Aayar-rãmbã yõod-rãmba seb-neg-kãngã pʋgẽ:
• تدل الآيات على سخف الكافر وسَذَاجة تفكيره، وتَمَنِّيه الأماني المعسولة، وهو سيجد نقيضها تمامًا في عالم الآخرة.
آیات فوق، بر کمخردی و تفکُّر بچهگانه، و آرزوهای پوچ کافر، درحالیکه نقیض آنها را به صورت کامل در روز آخرت خواهد دید دلالت دارند.
• سلَّط الله الشياطين على الكافرين بالإغواء والإغراء بالشر، والإخراج من الطاعة إلى المعصية.
الله شیاطین را بر کافران با فریفتن و وسوسه انگیزی با شر، و اخراج از طاعت بهسوی معصیت مسلط کرده است.
• أهل الفضل والعلم والصلاح يشفعون بإذن الله يوم القيامة.
اشخاص فاضل و علما و صالحان در روز قیامت به اذن الله شفاعت میکنند.
