Alkʋrãɑn wɑgellã mɑɑnɑ wã lebgre - Alkʋrãan wagellã tafsɩɩrã sẽn kʋʋg koεεga, b sẽn lebg ne Faarisiyã wã.
173
:
26
وَاَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ مَّطَرًا ۚ— فَسَآءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟
و سنگهایی از آسمان مانند باران بر آنها فرو فرستادیم، پس چه زشت بود باران اینها که لوط علیه السلام آنها را از عذاب الله در صورتیکه بر ارتکاب منکری که بودند ادامه دهند انذار داد و ترساند.
التفاسير:
|
Sẽn be Aayar-rãmbã yõod-rãmba seb-neg-kãngã pʋgẽ:
• اللواط شذوذ عن الفطرة ومنكر عظيم.
لواط انحراف از فطرت و گناهی بزرگ است.
• من الابتلاء للداعية أن يكون أهل بيته من أصحاب الكفر أو المعاصي.
یکی از آزمایشهای دعوتگر این است که خانوادهاش کافر یا گناهکار باشند.
• العلاقات الأرضية ما لم يصحبها الإيمان، لا تنفع صاحبها إذا نزل العذاب.
روابط دنیوی اگر ایمان همراهش نباشد، هنگامیکه عذاب نازل شود سودی به صاحبش نمیرساند.
• وجوب وفاء الكيل وحرمة التَّطْفِيف.
وجوب کامل کردن پیمانه و حرمت کمفروشی.
