ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 62 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߟߏߝߋ߲ ߠߎ߬ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߊߛߊ߯ߡߌߞߊ߲ ߘߐ߫. - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 62

ثُمَّ رُدُّوْۤا اِلَی اللّٰهِ مَوْلٰىهُمُ الْحَقِّ ؕ— اَلَا لَهُ الْحُكْمُ ۫— وَهُوَ اَسْرَعُ الْحٰسِبِیْنَ ۟

তাৰ পিছত সকলো প্ৰাণক আল্লাহৰ পিনেই প্ৰত্যাৱৰ্তন কৰোৱা হ'ব যিজন তেওঁলোকৰ সত্য মালিক, যাতে তেওঁ সিহঁতক সিহঁতৰ কৰ্মৰ প্ৰতিদান দিব পাৰে। তেৱেঁই সিহঁতৰ মাজত চূড়ান্ত ফয়চালাকাৰী আৰু ন্যায় বিচাৰক। তেৱেঁই তোমালোকৰ আমলৰ দ্ৰুত হিচাপকাৰী আৰু গণনাকাৰী।

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• إثبات أن النومَ موتٌ، وأن الأرواح تُقْبض فيه، ثم تُرَد عند الاستيقاظ.

টোপনিও যে এক প্ৰকাৰ মৃত্যু তাৰ প্ৰমাণ পোৱা গল। টোপনিত প্ৰাণ হৰণ কৰি লোৱা হয় আৰু সাৰ পোৱাৰ সময়ত ওভোতাই দিয়া হয়।

• الاستدلال على استحقاق الله تعالى للألوهية بدليل الفطرة، فإن أهل الكفر يؤمنون بالله تعالى ويرجعون لفطرتهم عند الاضطرار والوقوع في المهالك، فيسألون الله تعالى وحده.

স্বভাৱগত প্ৰমাণৰ দ্বাৰা প্ৰমাণিত কৰা যে, পূজা-পাঠ আৰু উপাসনাৰ একমাত্ৰ হকদাৰ কেৱল আল্লাহ তাআলা। কিয়নো স্বয়ং কাফিৰেও যেতিয়া সংকটত পৰে তেতিয়া নিজৰ মূল স্বভাৱৰ পিনে উভতি যায় আৰু আল্লাহৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰে আৰু কেৱল তেওঁৰ ওচৰতেই প্ৰাৰ্থনা কৰে।

• إلزام المشركين بمقتضى سلوكهم، وإقامة الدليل على انقلاب فطرتهم، بكونهم يستغيثون بالله وحده في البحر عند الشدة، ويشركون به حين يسلمهم وينجيهم إلى البر.

মুশ্বৰিকসকলক অৱগত কৰোৱা যে, সিহঁতৰ ব্যৱহাৰ অনুসাৰে সিহঁতে কি কৰা উচিত। আৰু সিহঁতৰ স্বভাৱ পৰিবৰ্তনৰ দ্বাৰা প্ৰমাণ প্ৰস্তুত কৰা। কিয়নো সিহঁতে সাগৰীয় সংকটৰ সময়ত একমাত্ৰ আল্লাহকেই প্ৰাৰ্থনা কৰে কিন্তু আল্লাহে যেতিয়া সিহঁতক স্থলত পৌঁচাই দিয়ে তেতিয়া সিহঁতে আকৌ শ্বিৰ্ক কৰে।

• عدم جواز الجلوس في مجالس أهل الباطل واللغو، ومفارقتُهم، وعدم العودة لهم إلا في حال إقلاعهم عن ذلك.

বেয়া আৰু অপ্ৰয়োজনীয় বৈঠকত বহা ঠিক নহয়, এনেকুৱা বৈঠক পৰিত্যাগ কৰা আৰু যেতিয়ালৈকে সিহঁতে এনেকুৱা বিষয়ৰ চৰ্চা বন্ধ নকৰে তাত উভতি যোৱা সমীচীন নহয়।