ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߕ߭ߤߊ߫ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 114

فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۗ وَلَا تَعۡجَلۡ بِٱلۡقُرۡءَانِ مِن قَبۡلِ أَن يُقۡضَىٰٓ إِلَيۡكَ وَحۡيُهُۥۖ وَقُل رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا

Allah: ulu, uca, müqəddəs, pak, eyib və nöqsanlardan uzaqdır. O, hər şeyin mülkünə sahib olan hökmdardır! O, həm Özü və həm də sözü haqq olandır. O, müşriklərin Onu vəsf etdiklərindən uzaq və ucadır. Ey Peyğəmbər! Cəbrail sə­nə ayələrinin vəhy edilməsini ta­mam­lanmayınca Qu­ranı oxumağa tələsmə və: "Ey Rəbbim! Mənə öyrətdiklərində el­mimi artır!" – de.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 115

وَلَقَدۡ عَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ ءَادَمَ مِن قَبۡلُ فَنَسِيَ وَلَمۡ نَجِدۡ لَهُۥ عَزۡمٗا

Biz bundan öncə Adəm­ə ağacın meyvəsindən yeməməsini əmr etmiş, onu bu işdən yasaqlamışdıq və ona sonda bunun nəticəsinin necə olacağını bəyan etmişdik. O isə, Bizim əmrimizi unudub o ağacın meyvəsindən yedi və əmrimizə səbirsizlik göstərdi. Beləliklə də, əmrimizə əməl etməkdə onda əsla qətiyyət gör­mədik.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 116

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ

Ey Peyğəmbər! Yadına sal ki, Biz bir zaman mələk­lə­rə: "Adəmə salam məqsədilə səcdə edin!" – de­mişdik. Mələklərlə birğə olan, amma onlardan olmayan İb­lisdən başqa mələklərin hamısı Allahın əmrinə tabe olaraq salam məqsədilə Adəmə səcdə etdi. İblis isə təkəbbürlük edərək və lovğalanaraq səcdə etməkdən imtina etdi.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 117

فَقُلۡنَا يَٰٓـَٔادَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوّٞ لَّكَ وَلِزَوۡجِكَ فَلَا يُخۡرِجَنَّكُمَا مِنَ ٱلۡجَنَّةِ فَتَشۡقَىٰٓ

Biz Adəmə dedik: "Ey Adəm! Həqiqətən bu İblis, həm sə­nin, həm də zövcə­nin düş­mə­nidir. O sizə vəsvəsə verib özünə itaət etdirərək sizi aldatdıb Cən­nət­­dən çıxart­masın! Yoxsa, məşəqqətlərə və çətinliklərə məruz qalarsan.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 118

إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعۡرَىٰ

Şübhəsiz ki, Rəbbin səni Cənnətdə yedizdirəcək və sən orada əsla ac qalmaya­caqsan, habelə, səni libasla geydirəcək və sən orada əsla çılpaq olmayacaqsan.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 119

وَأَنَّكَ لَا تَظۡمَؤُاْ فِيهَا وَلَا تَضۡحَىٰ

Biz sənə Cənnətdə içməyə su verəcəyik, sən orada susama­ya­caqsan və səni orada günəşdən qoruyacağıq, onun hərarəti sənə isabət etməyəcəkdir!"

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 120

فَوَسۡوَسَ إِلَيۡهِ ٱلشَّيۡطَٰنُ قَالَ يَٰٓـَٔادَمُ هَلۡ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ ٱلۡخُلۡدِ وَمُلۡكٖ لَّا يَبۡلَىٰ

Şeytan Adəmə vəsvəsə edib ona belə dedi: "Ey Adəm! Sənə meyvəsindən yeyəcəyin təqdirdə heç vaxt ölməyəcəyin, həmişə həyat da yaşayacağın ağa­cı, tü­kənmə­k və qurtarmaq bilməyən bir mülkü göstərimmi?!"

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 121

فَأَكَلَا مِنۡهَا فَبَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۚ وَعَصَىٰٓ ءَادَمُ رَبَّهُۥ فَغَوَىٰ

Nəhayət, Adəm və Həvva onlara qadağan edilən ağacın meyvəsindən yedilər və bu zaman öyrət yerləri örtülü ikən birdən-birə açılaraq özlərinə görün­dü. On­lar Cənnət ağacla­rı­nın yarpaqların­dan qoparıb, bu yarpaqlarla övrət yerlərini örtməyə baş­la­dı­lar. Beləliklə də, Adəm, Rəb­­binin ona ağacın meyvəsindən yeməməsi barədə əmrinə asi olaraq uca Allahın əmrinə müxalif oldu və ona icazə verilməyən şeyi edərək səhvə yol verdi.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 122

ثُمَّ ٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَتَابَ عَلَيۡهِ وَهَدَىٰ

Sonra Uca Allah onu seçdi, tövbəsini qəbul buyurdu və onu doğru yola müvəffəq etdi.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 123

قَالَ ٱهۡبِطَا مِنۡهَا جَمِيعَۢاۖ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ فَإِمَّا يَأۡتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدٗى فَمَنِ ٱتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقَىٰ

Allah Adəmə və Həvvaya belə buyurdu: "Sizin hər ikiniz və İblis Cənnətdən ye­rə enin. İblis sizin düşməninizdir, sizdə onun düşmənisiniz. Mən­dən sizə, Mənim haqq yolumu gös­tərən biri gəl­dikdə, kim Mə­nim haqq yolumu göstərənə tabe olub, ona əməl edər və bu yolda sabitqədəm olarsa, o nə dünya həyatında azğınlığa düşər, nə də ki, axirət həyatın da bəd­bəxt olmar. Əksinə, uca Allah onu Cənnətə daxil edər!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 124

وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِي فَإِنَّ لَهُۥ مَعِيشَةٗ ضَنكٗا وَنَحۡشُرُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَعۡمَىٰ

Kim Mənim Zikrimdən üz dön­dərib, onu qəbul etməz və ona icabət etməzsə, onun üçün dünya da və bərzəx aləmində sı­xın­tı­lı bir həyat vardır və Biz Qiyamət günü onu məhşərə kor və heç bir hüccətsiz olaraq gətirə­cə­yik!"

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 125

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِيٓ أَعۡمَىٰ وَقَدۡ كُنتُ بَصِيرٗا

Dünyada uca Allahın zikirindən üz şevirən kimsə belə deyəcəkdir: "Ey Rəb­bim! Bu gün məni nə üçün kor olaraq həşir etdin? Axı mən dünyada ikən hər şeyi görürdüm!"

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الأدب في تلقي العلم، وأن المستمع للعلم ينبغي له أن يتأنى ويصبر حتى يفرغ المُمْلِي والمعلم من كلامه المتصل بعضه ببعض.

• Elm öyrənən insan ədəbli və əxlaqlı olmalıdır. Elmi dinləyən kimsə səbirli olub, imla edən və ya müəllim, fikrini başa çatdırıb, bitirənə qədər səbir edib onun sözünü kəsməməlidir.

• نسي آدم فنسيت ذريته، ولم يثبت على العزم المؤكد، وهم كذلك، وبادر بالتوبة فغفر الله له، ومن يشابه أباه فما ظلم.

• Adəm unutdu, bunun ardından onun zürriyyəti də unutdu. Adəm, Allahın əmrinə qətiyyətli bir şəkildə səbir edə bilmədi, zürriyyəti də eyni şəkildə səbir edə bilmədi. Bundan sonra Adəm tövbə etməyə tələsdi, Allah da onu bağışladı. Kim atası Adəmə oxşayarsa, yəni: günah etdikdən dərhal sonra Allaha tövbə edib Ondan bağışlanma diləyərsə ona əsal zülm olunmaz.

• فضيلة التوبة؛ لأن آدم عليه السلام كان بعد التوبة أحسن منه قبلها.

• Yuxarıdakı ayələrdə tövbə etməyin fəziləti bəyan edilmişdir. Çünki Adəm - aleyhissəlam - tövbə etdikdən sonra onun halı, tövbə etməzdən öncəki halından daha da yaxşı olmuşdur.

• المعيشة الضنك في دار الدنيا، وفي دار البَرْزَخ، وفي الدار الآخرة لأهل الكفر والضلال.

• Dünya həyatında, bərzəx aləmində və axitət yurdunda sı­xın­tı­lı həyat, küfr və zəlalət əhli üçündür.