ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߤߌߖߙߌ߫ ߖߡߊ߬ߣߊ - ߓߎߛߑߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߡߎ߬ߤ߭ߊߡߡߊߘߎ߫ ߡߌߤߊߣߎߝߌߗ ߓߟߏ߫ - ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ 262 - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

El-Hidžr

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ وَقُرۡءَانٖ مُّبِينٖ

Elif-lam-ra. Ovo su ajeti Knjige, Kur'ana jasnog!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ كَانُواْ مُسۡلِمِينَ

Oni koji ne vjeruju često će žaliti što muslimani nisu bili.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

ذَرۡهُمۡ يَأۡكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلۡهِهِمُ ٱلۡأَمَلُۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

Pusti ih neka jedu i naslađuju se, i neka ih zavarava nada - znat će oni!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٞ مَّعۡلُومٞ

A nijedno naselje nismo uništili a da mu nije propisan određeni rok.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

مَّا تَسۡبِقُ مِنۡ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ

Nijedan narod ne može ni ubrzati ni usporiti vrijeme mu određeno.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

وَقَالُواْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِي نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ إِنَّكَ لَمَجۡنُونٞ

Oni govore: "Hej ti kome se Opomena objavljuje, ti si uistinu lud!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

لَّوۡمَا تَأۡتِينَا بِٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Zašto nam meleke ne dovedeš, ako si jedan od iskrenih?!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

مَا نُنَزِّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَمَا كَانُوٓاْ إِذٗا مُّنظَرِينَ

Mi meleke šaljemo samo s Istinom, a da ih pošaljemo, tada se njima ne bi vremena dalo.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ

Mi, uistinu, Opomenu objavljujemo i zaista ćemo Mi nad njim bdjeti.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ فِي شِيَعِ ٱلۡأَوَّلِينَ

I prije tebe poslanike smo narodima prijašnjim slali.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

I nijedan im poslanik nije došao a da mu se nisu izrugivali.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

كَذَٰلِكَ نَسۡلُكُهُۥ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Eto, tako dajemo da to uđe u srca prestupnika.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ وَقَدۡ خَلَتۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Oni u njega neće vjerovati, a već je primijenjena zakonitost kažnjavanja na narodima prijašnjim.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

وَلَوۡ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَابٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَظَلُّواْ فِيهِ يَعۡرُجُونَ

Kad bismo im kapiju na nebu otvorili i oni se kroz nju uspinjali,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

لَقَالُوٓاْ إِنَّمَا سُكِّرَتۡ أَبۡصَٰرُنَا بَلۡ نَحۡنُ قَوۡمٞ مَّسۡحُورُونَ

opet bi oni, sigurno, rekli: "Pogledi očiju su nam opijeni, štaviše, mi smo ljudi opčinjeni.