ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߦߛߎߝߎ߫ - ߛߌ߯ߣߌ߲ߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߓߌߛߊߌߙߍ߫ - ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ 237 - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

فَلَمَّا ذَهَبُواْ بِهِۦ وَأَجۡمَعُوٓاْ أَن يَجۡعَلُوهُ فِي غَيَٰبَتِ ٱلۡجُبِّۚ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمۡرِهِمۡ هَٰذَا وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

15.当他们把他带走，并且一致决定把他投入井中的时候，我启示他说：“将来你必定要把他们这件事在他们不知不觉的时候告诉他们。”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

وَجَآءُوٓ أَبَاهُمۡ عِشَآءٗ يَبۡكُونَ

16.傍晚，他们哭着来见自己的父亲。

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

قَالُواْ يَٰٓأَبَانَآ إِنَّا ذَهَبۡنَا نَسۡتَبِقُ وَتَرَكۡنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَٰعِنَا فَأَكَلَهُ ٱلذِّئۡبُۖ وَمَآ أَنتَ بِمُؤۡمِنٖ لَّنَا وَلَوۡ كُنَّا صَٰدِقِينَ

17.他们说：“我们的父亲啊！我们赛跑时，让优素福看守行李，不料狼把他吃了。你是绝不会相信我们的，即便我们说的是实话。”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

وَجَآءُو عَلَىٰ قَمِيصِهِۦ بِدَمٖ كَذِبٖۚ قَالَ بَلۡ سَوَّلَتۡ لَكُمۡ أَنفُسُكُمۡ أَمۡرٗاۖ فَصَبۡرٞ جَمِيلٞۖ وَٱللَّهُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ

18.他们拿来了染有假血的优素福的衬衣。他说：“不然！你们的私欲怂恿你们干了这件事；我只有很好地忍耐，对于你们的称述，我只能求助于安拉！”"

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

وَجَآءَتۡ سَيَّارَةٞ فَأَرۡسَلُواْ وَارِدَهُمۡ فَأَدۡلَىٰ دَلۡوَهُۥۖ قَالَ يَٰبُشۡرَىٰ هَٰذَا غُلَٰمٞۚ وَأَسَرُّوهُ بِضَٰعَةٗۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ

19.旅客们来了，他们派人去取水。他把水桶放下井去，他说：“好消息！这是一个少年。”他们便把他当作货物藏了起来。安拉是全知他们行为的。

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

وَشَرَوۡهُ بِثَمَنِۭ بَخۡسٖ دَرَٰهِمَ مَعۡدُودَةٖ وَكَانُواْ فِيهِ مِنَ ٱلزَّٰهِدِينَ

20.他们廉价——以可数的几个银币——出卖了他，他们对他毫不怜惜。

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

وَقَالَ ٱلَّذِي ٱشۡتَرَىٰهُ مِن مِّصۡرَ لِٱمۡرَأَتِهِۦٓ أَكۡرِمِي مَثۡوَىٰهُ عَسَىٰٓ أَن يَنفَعَنَآ أَوۡ نَتَّخِذَهُۥ وَلَدٗاۚ وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلِنُعَلِّمَهُۥ مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِۚ وَٱللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰٓ أَمۡرِهِۦ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ

21.那收买他的埃及人对自己的妻子说：“你要优待他，也许他对我们有好处，或者我们收他做义子。” 我如此使优素福在大地上拥有地位，并授予他解梦的知识。安拉是自主其事的，但人们大半不知道。

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُۥٓ ءَاتَيۡنَٰهُ حُكۡمٗا وَعِلۡمٗاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

22.当他到了壮年，我把智慧和学识赐予他，我这样厚报行善者。"