ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߣߛߌ߬ߡߛߏ - ߛߌ߯ߣߌ߲ߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߓߌߛߊߌߙߍ߫ - ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ 44 - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 260

وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ أَرِنِي كَيۡفَ تُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ قَالَ أَوَلَمۡ تُؤۡمِنۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِن لِّيَطۡمَئِنَّ قَلۡبِيۖ قَالَ فَخُذۡ أَرۡبَعَةٗ مِّنَ ٱلطَّيۡرِ فَصُرۡهُنَّ إِلَيۡكَ ثُمَّ ٱجۡعَلۡ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٖ مِّنۡهُنَّ جُزۡءٗا ثُمَّ ٱدۡعُهُنَّ يَأۡتِينَكَ سَعۡيٗاۚ وَٱعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

260.当时，易卜拉欣说：“我的主啊！求你让我看见你是怎样复活死人的。”安拉说：“难道你不信吗？”他说：“不是的，只是为了让我的心更加安定。”安拉说：“你取四只鸟，将它们分割，然后，在每座山上安置鸟体一部分，然后，你召唤它们，它们就会迅速飞到你的面前。你当知道安拉是万能的，是至睿的。”"

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 261

مَّثَلُ ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنۢبَتَتۡ سَبۡعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنۢبُلَةٖ مِّاْئَةُ حَبَّةٖۗ وَٱللَّهُ يُضَٰعِفُ لِمَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ

261.人们为安拉所做的施济，如同一粒谷种，发出七个穗，每个穗结出一百颗谷粒。安拉要加倍地报酬他所意欲的人，安拉是宽大的，全知的。

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 262

ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ لَا يُتۡبِعُونَ مَآ أَنفَقُواْ مَنّٗا وَلَآ أَذٗى لَّهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

262.为安拉施舍财产，然后不责备，也不伤害受施者的人，将在他们的主那里享受他们的报酬，他们将来既无恐惧，也不忧愁。

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 263

۞ قَوۡلٞ مَّعۡرُوفٞ وَمَغۡفِرَةٌ خَيۡرٞ مِّن صَدَقَةٖ يَتۡبَعُهَآ أَذٗىۗ وَٱللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٞ

263.善言与原谅，远强于施舍后又伤害。安拉是无求的，是至容的。

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 264

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُبۡطِلُواْ صَدَقَٰتِكُم بِٱلۡمَنِّ وَٱلۡأَذَىٰ كَٱلَّذِي يُنفِقُ مَالَهُۥ رِئَآءَ ٱلنَّاسِ وَلَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۖ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ صَفۡوَانٍ عَلَيۡهِ تُرَابٞ فَأَصَابَهُۥ وَابِلٞ فَتَرَكَهُۥ صَلۡدٗاۖ لَّا يَقۡدِرُونَ عَلَىٰ شَيۡءٖ مِّمَّا كَسَبُواْۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

264.归信的人们！你们不要像那些为沽名而施舍财产，不信安拉和后世的人一样责备和伤害受施的人，从而使你们的施舍变为无效。那种人的情况，犹如一个光滑的石头，上面有一层浮尘，一阵大雨过后，它变得光滑如初——他们不能因自己的施舍而获得任何报酬。安拉是不引导不归信的民众的。