ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߎ߬ߡߊ߲߬ߝߍ - ߛߌ߯ߣߌ߲ߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߓߌߛߊߌߙߍ߫ - ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ 112 - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّا لَن نَّدۡخُلَهَآ أَبَدٗا مَّا دَامُواْ فِيهَا فَٱذۡهَبۡ أَنتَ وَرَبُّكَ فَقَٰتِلَآ إِنَّا هَٰهُنَا قَٰعِدُونَ

24.他们说：“穆萨啊！只要他们仍在里边，我们绝不进去。你和你的主去作战吧！我们要坐在这里不动。”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

قَالَ رَبِّ إِنِّي لَآ أَمۡلِكُ إِلَّا نَفۡسِي وَأَخِيۖ فَٱفۡرُقۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ

25.他说：“我的主啊！除我自己和我哥哥外，我不能做主，求你将我们和犯罪的民众分开。”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيۡهِمۡۛ أَرۡبَعِينَ سَنَةٗۛ يَتِيهُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ فَلَا تَأۡسَ عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ

26.安拉说：“在四十年内，他们不得进入圣地，他们要漂泊在旷野；故你不必为犯罪的民众悲哀。”"

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

۞ وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ ٱبۡنَيۡ ءَادَمَ بِٱلۡحَقِّ إِذۡ قَرَّبَا قُرۡبَانٗا فَتُقُبِّلَ مِنۡ أَحَدِهِمَا وَلَمۡ يُتَقَبَّلۡ مِنَ ٱلۡأٓخَرِ قَالَ لَأَقۡتُلَنَّكَۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ ٱللَّهُ مِنَ ٱلۡمُتَّقِينَ

27.你当如实地给他们讲述阿丹的两个儿子的故事。当时，他俩各献一件供物，这个的供物被接受了，那个的供物未被接受。那个说：“我必杀你。”这个说：“安拉只接受敬畏者的供物。

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

لَئِنۢ بَسَطتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقۡتُلَنِي مَآ أَنَا۠ بِبَاسِطٖ يَدِيَ إِلَيۡكَ لِأَقۡتُلَكَۖ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَ رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

28.如果你伸手杀我，我绝会不伸手杀你；我的确畏惧安拉——养育众世界的主。

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

إِنِّيٓ أُرِيدُ أَن تَبُوٓأَ بِإِثۡمِي وَإِثۡمِكَ فَتَكُونَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِۚ وَذَٰلِكَ جَزَٰٓؤُاْ ٱلظَّٰلِمِينَ

29.我要你担负杀我的罪责和你原有的罪恶，你将成为火狱的居民。这就是不义者的下场。”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

فَطَوَّعَتۡ لَهُۥ نَفۡسُهُۥ قَتۡلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُۥ فَأَصۡبَحَ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

30.他的私欲怂恿他杀他的弟弟，他就杀了他，从而成了亏折的人。

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

فَبَعَثَ ٱللَّهُ غُرَابٗا يَبۡحَثُ فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيُرِيَهُۥ كَيۡفَ يُوَٰرِي سَوۡءَةَ أَخِيهِۚ قَالَ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ أَعَجَزۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِثۡلَ هَٰذَا ٱلۡغُرَابِ فَأُوَٰرِيَ سَوۡءَةَ أَخِيۖ فَأَصۡبَحَ مِنَ ٱلنَّٰدِمِينَ

31.安拉派遣一只乌鸦来掘地，以便示意他如何掩埋弟弟的尸体。他说：“伤哉，我竟然不能像这只乌鸦一样把弟弟的尸体掩埋起来！”他悔恨不已。