ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߕ߭ߤߊ߫ - ߜ߭ߙߍ߬ߞߌ߬ߟߊ߬ߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߙߎ߬ߥߊ߯ߘߎ-ߕߊ߬ߙߑߖߡߊ ߝߊ߲ߓߊ ߓߟߏ߫ - ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ 320 - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 114

فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۗ وَلَا تَعۡجَلۡ بِٱلۡقُرۡءَانِ مِن قَبۡلِ أَن يُقۡضَىٰٓ إِلَيۡكَ وَحۡيُهُۥۖ وَقُل رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا

Ύψιστος είναι ο Αλλάχ (και Ανώτερος από κάθε ατέλεια), ο Αλ-Μάλικ (ο Βασιλεύς), ο Αλ-Χακκ (ο Αληθινός Θεός). Μη βιαστείς (ω, Προφήτη) να απαγγείλεις το Κορ’άν (κατά την αποκάλυψη του από τον Γαβριήλ, λόγω της επιθυμίας σου να το απομνημονεύεις γρήγορα), πριν ολοκληρωθεί η αποκάλυψή του σε σένα. Και πες: «Κύριέ μου! Αύξησέ με σε γνώση.»

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 115

وَلَقَدۡ عَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ ءَادَمَ مِن قَبۡلُ فَنَسِيَ وَلَمۡ نَجِدۡ لَهُۥ عَزۡمٗا

Πράγματι, είχαμε διατάξει τον Αδάμ πριν, (να μη φάει από ένα δέντρο), αλλά ξέχασε (την εντολή Μας και έφαγε αφού του ψιθύρισε ο Σατανάς), και δεν τον είδαμε να έχει δύναμη αποφασιστικότητας (να τηρήσει αυτό που τον διατάξαμε).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 116

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ

Και (ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν είπαμε στους Αγγέλους: «Πέστε όλοι σε Σιτζούντ στάση (με το μέτωπο και τις παλάμες στο έδαφος) ενώπιον του Αδάμ (ως χαιρετισμό και τιμή προς αυτόν, και όχι λατρεία).» Έτσι, έπεσαν όλοι σε Σιτζούντ στάση, εκτός από τον Ιμπλίς (Σατανά, που ήταν τζινν και όχι Άγγελος), που αρνήθηκε (και έγινε αλαζονικός).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 117

فَقُلۡنَا يَٰٓـَٔادَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوّٞ لَّكَ وَلِزَوۡجِكَ فَلَا يُخۡرِجَنَّكُمَا مِنَ ٱلۡجَنَّةِ فَتَشۡقَىٰٓ

Είπαμε: «Ω, Αδάμ! Αυτός (ο Σατανάς) είναι ένας εχθρός για σένα και τη σύζυγό σου, οπότε μην τον αφήσεις να σας διώξει από τον Παράδεισο (με τους ψιθύρους του για διάπραξη αμαρτιών), γιατί τότε θα πέσεις σε δυστυχία.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 118

إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعۡرَىٰ

Για σένα (ως εύνοια από Μας) είναι ότι δε θα πεινάς μέσα του (Παραδείσου), ούτε θα είσαι γυμνός (λόγω έλλειψης ρουχισμού).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 119

وَأَنَّكَ لَا تَظۡمَؤُاْ فِيهَا وَلَا تَضۡحَىٰ

Και ότι δε θα διψάς μέσα του (Παραδείσου), ούτε θα υποφέρεις από καμία ζέστη.»

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 120

فَوَسۡوَسَ إِلَيۡهِ ٱلشَّيۡطَٰنُ قَالَ يَٰٓـَٔادَمُ هَلۡ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ ٱلۡخُلۡدِ وَمُلۡكٖ لَّا يَبۡلَىٰ

Αλλά ο Σατανάς του ψιθύρισε και είπε: «Ω, Αδάμ! Να σου δείξω το δέντρο της αιωνιότητας και ένα βασίλειο που δε θα τελειώνει ποτέ;»

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 121

فَأَكَلَا مِنۡهَا فَبَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۚ وَعَصَىٰٓ ءَادَمُ رَبَّهُۥ فَغَوَىٰ

Έτσι, έφαγαν απ' αυτό (το δέντρο), και έτσι, τα απόκρυφα σημεία τους έγιναν φανερά σ’ αυτούς (αφού αφαιρέθηκε το κάλυμμα -ή το φως- που τα έκρυβε), και άρχισαν να τα καλύπτουν με τα φύλλα του Παραδείσου. Ο Αδάμ παράκουσε την εντολή του Κυρίου του, και έτσι ξεπέρασε τα όρια (του επιτρεπτού γι' αυτόν, και έκανε αυτό που δεν έπρεπε να κάνει).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 122

ثُمَّ ٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَتَابَ عَلَيۡهِ وَهَدَىٰ

Έπειτα, ο Κύριός του τον επέλεξε, δέχτηκε τη μεταμέλειά του και τον καθοδήγησε.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 123

قَالَ ٱهۡبِطَا مِنۡهَا جَمِيعَۢاۖ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ فَإِمَّا يَأۡتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدٗى فَمَنِ ٱتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقَىٰ

(Ο Αλλάχ) Είπε: «Πέστε όλοι μαζί απ' αυτόν (τον Παράδεισο προς τη γη), ως εχθροί ο ένας για τον άλλον (ο Σατανάς είναι εχθρός για τους ανθρώπους, και το αντίστροφο). Και αν θα σας έλθει μία καθοδήγηση από Εμένα, τότε όποιος ακολουθήσει την καθοδήγησή Μου, δε θα παραστρατήσει (από την αλήθεια), ούτε θα ταλαιπωρηθεί (από την τιμωρία στη Μέλλουσα Ζωή).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 124

وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِي فَإِنَّ لَهُۥ مَعِيشَةٗ ضَنكٗا وَنَحۡشُرُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَعۡمَىٰ

Αλλά όποιος αποστρέφεται από την Υπενθύμισή Μου, θα έχει μία άθλια ζωή, και την Ημέρα της Ανάστασης θα τον φέρουμε προς τον τόπο συγκέντρωσης, τυφλό.»

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 125

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِيٓ أَعۡمَىٰ وَقَدۡ كُنتُ بَصِيرٗا

Θα πει (αυτός που αποστράφηκε από την Υπενθύμισή Μου): «Ω, Κύριέ μου! Γιατί με έφερες στον τόπο συγκέντρωσης τυφλό, ενώ είχα όραση (στην εγκόσμια ζωή);»