ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛ߫ - ߜ߭ߙߍ߬ߞߌ߬ߟߊ߬ߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߙߎ߬ߥߊ߯ߘߎ-ߕߊ߬ߙߑߖߡߊ ߝߊ߲ߓߊ ߓߟߏ߫ - ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ 455 - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا بَٰطِلٗاۚ ذَٰلِكَ ظَنُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنَ ٱلنَّارِ

Πράγματι, δε δημιουργήσαμε τους ουρανούς και τη γη και ό,τι υπάρχει ανάμεσά τους μάταια! Αυτή είναι η εικασία εκείνων που αρνήθηκαν την πίστη! Αλίμονο σ' εκείνους που αρνήθηκαν την πίστη (και θα καταστραφούν) στη Φωτιά!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ كَٱلۡمُفۡسِدِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلۡمُتَّقِينَ كَٱلۡفُجَّارِ

Είναι δυνατόν ότι θα μεταχειριστούμε αυτούς που πιστεύουν και κάνουν ενάρετες πράξεις, όπως αυτούς που σκορπίζουν το κακό στη γη; Ή είναι δυνατόν ότι θα μεταχειριστούμε τους ευσεβείς όπως τους ασεβείς;

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ مُبَٰرَكٞ لِّيَدَّبَّرُوٓاْ ءَايَٰتِهِۦ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ

Αυτό είναι ένα ευλογημένο Βιβλίο που στείλαμε σε σένα (ω, Μωχάμμαντ), για να συλλογιστούν (οι άνθρωποι) τα Εδάφιά του και να το λάβουν υπόψη (και να λάβουν νουθεσία) εκείνοι που έχουν λογική!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

وَوَهَبۡنَا لِدَاوُۥدَ سُلَيۡمَٰنَۚ نِعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ

Χαρίσαμε στον Δαβίδ, τον Σολομώντα! Πόσο καλός δούλος (Μας) ήταν (ο Σολομώντας), ο οποίος (Μας δόξαζε πολύ, και) στρεφόταν συνεχώς με υπακοή και μεταμέλεια προς Εμάς!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

إِذۡ عُرِضَ عَلَيۡهِ بِٱلۡعَشِيِّ ٱلصَّٰفِنَٰتُ ٱلۡجِيَادُ

Ανάφερε (ω, Προφήτη) όταν παρουσιάστηκαν μπροστά του (Σολομώντα) το απόγευμα καλά, όρθια και γρήγορα άλογα.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

فَقَالَ إِنِّيٓ أَحۡبَبۡتُ حُبَّ ٱلۡخَيۡرِ عَن ذِكۡرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتۡ بِٱلۡحِجَابِ

(Ο Σολομώντας) είπε: «Έχω την αγάπη για τα καλά (τα άλογα) λόγω της εξύμνησης του Κυρίου μου (επειδή Τον δοξάζω για τις χάρες Του και χρησιμοποιώ τα άλογα στις μάχες στο δρόμο Του).» Μέχρι που (έφυγαν τα άλογα και) εξαφανίστηκαν (από την όρασή του).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

رُدُّوهَا عَلَيَّۖ فَطَفِقَ مَسۡحَۢا بِٱلسُّوقِ وَٱلۡأَعۡنَاقِ

(Διέταξε ο Σολομώντας): «Φέρτε τα (άλογα) πίσω σε μένα», και άρχισε να χαϊδεύει τα πόδια και τους λαιμούς (τους ως τιμή προς αυτά).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

وَلَقَدۡ فَتَنَّا سُلَيۡمَٰنَ وَأَلۡقَيۡنَا عَلَىٰ كُرۡسِيِّهِۦ جَسَدٗا ثُمَّ أَنَابَ

Πράγματι, δοκιμάσαμε τον Σολομώντα και ρίξαμε στο θρόνο του ένα σώμα [είτε σημαίνει ότι έγινε άρρωστος σαν να μην είχε ψυχή, ή ότι αφού ορκίστηκε ότι η κάθε μία από τις γυναίκες του, θα γεννήσει ένα παιδί που θα αγωνίζεται στο δρόμο του Αλλάχ, χωρίς όμως να πει «με το θέλημα του Αλλάχ», και έτσι μόνο μία γέννησε, αλλά ένα παραμορφωμένο παιδί], έπειτα στράφηκε [με μεταμέλεια προς τον Αλλάχ].

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَهَبۡ لِي مُلۡكٗا لَّا يَنۢبَغِي لِأَحَدٖ مِّنۢ بَعۡدِيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ

(Ο Σολομώντας) είπε: «Κύριέ μου! Συγχώρεσέ με και χάρισέ μου ένα βασίλειο, που δε θα δωθεί (τέτοιο) ποτέ σε κανέναν μετά από εμένα. Πράγματι, Εσύ είσαι ο Αλ-Ουαχάμπ (Αυτός που χαρίζει με γενναιοδωρία χωρίς κανένα αντάλλαγμα).»

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

فَسَخَّرۡنَا لَهُ ٱلرِّيحَ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦ رُخَآءً حَيۡثُ أَصَابَ

Του υποτάξαμε λοιπόν τον άνεμο, ο οποίος φυσούσε απαλά (παρά την ταχύτητα και τη δύναμή του) με την εντολή του (Σολομώντα) όπου ήθελε,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

وَٱلشَّيَٰطِينَ كُلَّ بَنَّآءٖ وَغَوَّاصٖ

και (του δώσαμε εξουσία) στους διαβόλους, κάποιοι έχτιζαν (ό,τι ήθελε) και άλλοι βούτηξαν (στη θάλασσα για να του φέρουν κοσμήματα),

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 38

وَءَاخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي ٱلۡأَصۡفَادِ

και άλλοι ήταν δεμένοι με αλυσίδες (αφού τον παράκουσαν).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَٱمۡنُنۡ أَوۡ أَمۡسِكۡ بِغَيۡرِ حِسَابٖ

(Είπαμε στον Σολομώντα): «Αυτή είναι η χάρη Μας (που δίνουμε σε σένα από κυριαρχία και εξουσία), δώσε λοιπόν (απ' αυτό το βασίλειο σε όποιον θέλεις) ή κράτα (από όποιον θέλεις), χωρίς ευθύνη (σε σένα).»

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابٖ

Πράγματι, (την Ημέρα της Κρίσεως, ο Σολομώντας) θα είναι ένας από τους κοντινούς δούλους Μας και θα έχει ένα καλό μέρος επιστροφής (τον Παράδεισο).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 41

وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَآ أَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِنُصۡبٖ وَعَذَابٍ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) τον δούλο Μας, τον Ιώβ, όταν επικαλέστηκε τον Κύριό του [αφού έμεινε άρρωστος αρκετά χρόνια, οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν απ' αυτόν -εκτός από τη γυναίκα του και δύο φίλους του- και έχασε τα πλούτη του]: «Μου προκάλεσε ο Σατανάς πόνους και κακουχίες (στο σώμα, στον πλούτο και στην οικογένειά μου).»

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 42

ٱرۡكُضۡ بِرِجۡلِكَۖ هَٰذَا مُغۡتَسَلُۢ بَارِدٞ وَشَرَابٞ

(Είπαμε): «Χτύπα το έδαφος με το πόδι σου (για να αναβλύσει το νερό): αυτή είναι μία δροσερή πηγή για να πλένεσαι (και να θεραπευτείς) και για να πιεις.»