ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 31 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߖߘߍ߬ߟߊ߬ߛߊߦߌ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߡߟߌߓߊߙߌߦߊߞߊ߲ ߘߐ߫. - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

اِتَّخَذُوْۤا اَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ اَرْبَابًا مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَالْمَسِیْحَ ابْنَ مَرْیَمَ ۚ— وَمَاۤ اُمِرُوْۤا اِلَّا لِیَعْبُدُوْۤا اِلٰهًا وَّاحِدًا ۚ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ؕ— سُبْحٰنَهٗ عَمَّا یُشْرِكُوْنَ ۟

യഹൂദർ അവരിലെ പണ്ഡിതന്മാരെയും, നസ്വാറാക്കൾ അവരിലെ പുരോഹിതന്മാരെയും അല്ലാഹുവിന് പുറമെയുള്ള രക്ഷിതാക്കളായി സ്വീകരിച്ചു. അല്ലാഹു നിഷിദ്ധമാക്കിയത് അവർ അനുയായികൾക്ക് അനുവദനീയമാക്കുകയും, അല്ലാഹു അനുവദിച്ചു നൽകിയത് അവരുടെ മേൽ നിഷിദ്ധമാക്കുകയും ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു. നസ്വാറാക്കൾ അല്ലാഹുവിന് പുറമെ മർയമിൻ്റെ മകൻ ഈസായെയും ആരാധ്യനായി സ്വീകരിച്ചു. യഹൂദരിലെ പണ്ഡിതന്മാരോടും നസ്വാറാക്കളിലെ പുരോഹിതരോടും ഉസൈറിനോടും ഈസായോടുമെല്ലാം അല്ലാഹു കൽപ്പിച്ചതാകട്ടെ; അവനെ മാത്രമേ ആരാധിക്കാവൂ എന്നും, അവനിൽ ഒന്നിനെയും പങ്കുചേർക്കരുത് എന്നുമായിരുന്നു. അല്ലാഹുവാകുന്നു ഏകനായ ആരാധ്യൻ. അവന് പുറമെ ആരാധനക്ക് അർഹതയുള്ള മറ്റാരുമില്ല. ബഹുദൈവാരാധകരും മറ്റു ചിലരും പറയുന്നത് പോലെ, ഒരു പങ്കുകാരനുണ്ടാവുക എന്നതിൽ നിന്ന് അല്ലാഹു പരിശുദ്ധനും മഹത്വമുള്ളവനുമായിരിക്കുന്നു.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• في الآيات دليل على أن تعلق القلب بأسباب الرزق جائز، ولا ينافي التوكل.

• ഉപജീവനം കണ്ടെത്താനുള്ള മാർഗങ്ങളെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നത് അനുവദനീയമാണെന്ന് ഈ ആയത്തുകളിൽ നിന്ന് മനസ്സിലാക്കാം. അതൊരിക്കലും അല്ലാഹുവിൽ ഭരമേൽപ്പിക്കുക എന്നതിന് എതിരാവുകയില്ല.

• في الآيات دليل على أن الرزق ليس بالاجتهاد، وإنما هو فضل من الله تعالى تولى قسمته.

• കേവല പരിശ്രമം കൊണ്ട് മാത്രമല്ല ഉപജീവനം ലഭിക്കുന്നതെന്നും, മറിച്ച് അല്ലാഹുവിൻ്റെ ഔദാര്യം മാത്രമാണതിൻ്റെ നിദാനമെന്നും ഈ ആയത്തുകൾ അറിയിക്കുന്നു. അല്ലാഹുവാകുന്നു ഉപജീവനം വീതിക്കുക എന്ന കാര്യം ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നത്.

• الجزية واحد من خيارات ثلاثة يعرضها الإسلام على الأعداء، يقصد منها أن يكون الأمر كله للمسلمين بنزع شوكة الكافرين.

• ഇസ്ലാം ശത്രുക്കൾക്ക് മുൻപിൽ വെക്കുന്ന മൂന്നാലൊരു വഴികളിൽ ഒന്നാണ് ജിസ്യ എന്നത്. അല്ലാഹുവിനെ നിഷേധിക്കുന്നവരുടെ ശക്തിപ്രഭാവം എടുത്തു മാറ്റുകയും, കാര്യങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണം മുസ്ലിംകളിൽ മാത്രമാക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് ഇതിൻ്റെ പിന്നിലുള്ള ഉദ്ദേശം.

• في اليهود من الخبث والشر ما أوصلهم إلى أن تجرؤوا على الله، وتنقَّصوا من عظمته سبحانه.

• അല്ലാഹുവിൻ്റെ മേൽ കടുത്ത ധിക്കാരം പറഞ്ഞുണ്ടാക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള മ്ലേഛതയും വൃത്തികേടും ഉള്ളിലൊളിപ്പിക്കുന്നവരാണ് യഹൂദർ. അല്ലാഹുവിൻ്റെ മഹത്വത്തെ അവർ തീർത്തും ചെറുതായി കാണുന്നു.