ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 119 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߤߎ߯ߘߎ߫ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 119

اِلَّا مَنْ رَّحِمَ رَبُّكَ ؕ— وَلِذٰلِكَ خَلَقَهُمْ ؕ— وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَاَمْلَـَٔنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ اَجْمَعِیْنَ ۟

مګر هغه څوک چې الله پرې لورېينه کړې وي لارښوونې ته په توفيق ورکولو، هغوی به تل د الله پاک په توحيد کې اختلاف کوي، څوک يې بدمرغه او څوک نېکمرغه دي، ستا د پالونکي هغه کلمه بشپړه شوه ای رسوله! چې په ازل کې يې د شيطان له هغو پيروانو څخه چې له پېريانو او انسانانو څخه دي د دوزخ د ډکولو پرېکړه کړې ده.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• بيان الحكمة من القصص القرآني، وهي تثبيت قلب النبي صلى الله عليه وسلم وموعظة المؤمنين.

د قراني کيسو د حکمت بيان، چې هغه د نبي صلی الله عليه وسلم د زړه پياوړي کول او د مؤمنانو لپاره پند دی.

• انفراد الله تعالى بعلم الغيب لا يشركه فيه أحد.

د پټو په پوهه د الله يوازې والی چې هيڅوک نه ورسره شريکوي.

• الحكمة من نزول القرآن عربيًّا أن يعقله العرب؛ ليبلغوه إلى غيرهم.

په عربي د قرآن له نازلېدو حکمت دا و چې عرب پرې پوه شي، ترڅو يې نورو ته ورسوي.

• اشتمال القرآن على أحسن القصص.

د قرآن په غوره کيسو اشتمال.