ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 184 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߣߛߌ߬ߡߛߏ - ߔߊߛߑߕߏߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߛߙߝߙߊߛ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 184

اَیَّامًا مَّعْدُوْدٰتٍ ؕ— فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَّرِیْضًا اَوْ عَلٰی سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ اَیَّامٍ اُخَرَ ؕ— وَعَلَی الَّذِیْنَ یُطِیْقُوْنَهٗ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْكِیْنٍ ؕ— فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَّهٗ ؕ— وَاَنْ تَصُوْمُوْا خَیْرٌ لَّكُمْ اِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟

څو د شمار ورځې دي نو که ستاسې کوم یو ناروغ وي او یا پرسفر وي، نو شمار دې له نورو ورځو څخه پوره کړي او پر هغوی چې د نیولو توان یې لري،[۴] د مسکین د خوراک فدیه ده نو که څوک ښیګڼه په خپل خوښه زیاته وکړي دا ورته ډیره غوره ده او چې روژه ونیسي دا مو خورا په ګټه ده که تاسې پوهیږئ.

[۴] دا حکم په لومړنیو وختونو کې و بیا منسوخ شو او نور علما وايي چې منسوخ ندی نو معنا یې ده چې توان یې درلود خو د ناروغتیا او زوړوالي له کبله یې توان ختم شي نو بیا دې روژه نه نیسي او فدیه دې ورکوي( ابن حجر)