ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 41 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߡߊ߬ߓߊߕߏ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 41

اَلَّذِیْنَ اِنْ مَّكَّنّٰهُمْ فِی الْاَرْضِ اَقَامُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتَوُا الزَّكٰوةَ وَاَمَرُوْا بِالْمَعْرُوْفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ ؕ— وَلِلّٰهِ عَاقِبَةُ الْاُمُوْرِ ۟

اینها که وعدۀ یاری به آنها داده شده است همان کسانی هستند که اگر آنها را با پیروزی بر دشمنان‌شان در زمین قدرت دهیم نماز را به کامل‌ترین وجه برپا می‌دارند، و زکات اموال‌شان را می‌دهند، و به آنچه که شریعت به آن امر کرده امر می‌کنند، و از آنچه که شریعت از آن نهی کرده نهی می‌کنند، و مرجع کارها در پاداش و کیفر بر آنها فقط از آنِ الله است.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• إثبات صفتي القوة والعزة لله.

اثبات دو صفت قدرت و عزت برای الله.

• إثبات مشروعية الجهاد؛ للحفاظ على مواطن العبادة.

اثبات مشروعیت جهاد؛ برای حفظ اماکن عبادت.

• إقامة الدين سبب لنصر الله لعبيده المؤمنين.

برپایی دین سبب یاری‌رساندن الله به بندگان مؤمنش است.

• عمى القلوب مانع من الاعتبار بآيات الله.

کوری دل‌ها مانع عبرت‌گیری از آیات الله است.