ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 45 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߡߣߍߡߣߍ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 45

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَاۤ اِلٰی ثَمُوْدَ اَخَاهُمْ صٰلِحًا اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ فَاِذَا هُمْ فَرِیْقٰنِ یَخْتَصِمُوْنَ ۟

و به تحقیق که به‌سوی ثمود برادر نسبی‌شان صالح علیه السلام را فرستادیم که تنها الله را عبادت کنید، به‌ناگاه پس از دعوت او به آنها دو گروه شدند: گروه مؤمن، و دیگری کافر که با هم تنازع می‌کردند که کدام‌یک برحق است.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الاستغفار من المعاصي سبب لرحمة الله.

طلب آمرزش از گناهان یکی از اسباب رحمت الله است.

• التشاؤم بالأشخاص والأشياء ليس من صفات المؤمنين.

فال بد زدن به اشخاص و اشیا، صفت مؤمنان نیست.

• عاقبة التمالؤ على الشر والمكر بأهل الحق سيئة.

همکاری در شر و نیرنگ بر پیروان حق سرانجامِ بدی دارد.

• إعلان المنكر أقبح من الاستتار به.

آشکار کردن منکر از پوشاندن آن زشت‌تر است.

• الإنكار على أهل الفسوق والفجور واجب.

اعتراض بر فاسقان و فاجران واجب است.