ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 1 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߘߍߞߎߘߎ߲ ߠߎ߬ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

زُمَر

ߝߐߘߊ ߟߊߢߌߣߌ߲ ߘߏ߫:

الدعوة للتوحيد والإخلاص، ونبذ الشرك.

دعوت به توحید و اخلاص، و رها كردن شرک.

---

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

تَنْزِیْلُ الْكِتٰبِ مِنَ اللّٰهِ الْعَزِیْزِ الْحَكِیْمِ ۟

قرآن از جانب الله ذات شکست ناپذیری که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌شود، و در آفرینش و تدبیر و تشریعش بسیار دانا است فرو فرستاده شده، و از جانب غیر او سبحانه نازل نشده است.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الداعي إلى الله يحتسب الأجر من عنده، لا يريد من الناس أجرًا على ما يدعوهم إليه من الحق.

دعوتگر به‌سوی الله فقط به پاداش او تعالی امید دارد، و در برابر حقیقتی که مردم را به‌سوی آن فرا می‌خواند مزدی از آنها نمی‌طلبد.

• التكلّف ليس من الدِّين.

تکلّف و خود را به رنج ‌انداختن، دینداری محسوب نمی‌شود.

• التوسل إلى الله يكون بأسمائه وصفاته وبالإيمان وبالعمل الصالح لا غير.

توسل به الله فقط با اسم‌ها و صفات الله و با ایمان و عمل صالح مشروع است.