ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 22 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߌ߬ߛߌ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

فَدَعَا رَبَّهٗۤ اَنَّ هٰۤؤُلَآءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُوْنَ ۟

پس موسی علیه السلام این‌گونه پروردگارش را خواند: که این قوم - فرعون و سرانش- قومی ستمکارند که سزاوار تعجیل در فرود عذاب هستند.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• وجوب لجوء المؤمن إلى ربه أن يحفظه من كيد عدوّه.

وجوب پناه ‌بردن مؤمن به پروردگار خویش که او را از نیرنگ دشمنش حفظ کند.

• مشروعية الدعاء على الكفار عندما لا يستجيبون للدعوة، وعندما يحاربون أهلها.

مشروعیت دعا علیه کفار آن‌گاه که دعوت را نمی‌پذیرند، و با پیروان دعوت می‌جنگند.

• الكون لا يحزن لموت الكافر لهوانه على الله.

هستی به مرگ کافر اندوهگین نمی‌شود، چون نزد الله خوار و ذلیل است.

• خلق السماوات والأرض لحكمة بالغة يجهلها الملحدون.

آسمان‌ها و زمین به‌سبب حکمتی فراگیر آفریده شده اند و ملحدان نسبت به این حکمت نادان هستند.