ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߛߊ߲ߤߊߟߌ߫ ߘߟߊߡߌߘߊ ߘߐ߫ * - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
අස් සෆ්
سَبَّحَ لِلّٰهِ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَمَا فِی الْاَرْضِ ۚ— وَهُوَ الْعَزِیْزُ الْحَكِیْمُ ۟
උත්තරීතර ශුද්ධවන්තයාණන් වන අල්ලාහ්ට අදාළ නොවන සියලු දැයින් අහස්හි ඇති දෑ ද මහපොළොවේ ඇති දෑ ද ඔහුව පිවිතුරු කරති. සුවිශුද්ධ කරති. ඔහු කිසිවෙකු විසින් පරාජය කළ නොහැකි සර්වබලධාරියාණන්ය. ඔහුගේ මැවීමෙහි ඔහුගේ නියමයෙහි හා ඔහු ආගමානුගත කිරීම්හි ඔහු මහා ප්රඥාවන්තය.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لِمَ تَقُوْلُوْنَ مَا لَا تَفْعَلُوْنَ ۟
අහෝ අල්ලාහ් ව විශ්වාස කළවුනි! අප සිදු කළ දෙයක් වර්තමානයේ නුඹලා සිදු නොකළ තත්ත්වයෙන් නුඹලා ඒ ගැන පවසනුයේ ඇයි. එය නුඹලා අතරින් කිසිවෙකු, ඔහු තම අසිපතින් සටන් කර පහර නොදුන් තත්ත්වයක මම මාගේ අසිපතින් සටන් කළෙමි. පහර දුනිමි යැයි පවසනවාක් මෙනි.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللّٰهِ اَنْ تَقُوْلُوْا مَا لَا تَفْعَلُوْنَ ۟
අල්ලාහ් ඉදිරියේ ද්වේශසහගත එම ක්රියාව බරපතළ කරුණක් විය. එනම් නුඹලා සිදු නොකරන දෑ පවසා සිටීමය. දේව විශ්වාසියෙකුට, ඔහු සිදු කරන ක්රියාව, ඔහුගේ ප්රකාශය තහවුරු කරමින් අල්ලාහ් ට සත්යවාදියෙකු ලෙස සිටීම මිස වෙනකක් සුදුසු නොවන්නේය.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَاِذْ قَالَ مُوْسٰی لِقَوْمِهٖ یٰقَوْمِ لِمَ تُؤْذُوْنَنِیْ وَقَدْ تَّعْلَمُوْنَ اَنِّیْ رَسُوْلُ اللّٰهِ اِلَیْكُمْ ؕ— فَلَمَّا زَاغُوْۤا اَزَاغَ اللّٰهُ قُلُوْبَهُمْ ؕ— وَاللّٰهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفٰسِقِیْنَ ۟
අහෝ දූතය! ‘සැබැවින්ම මම නුඹලා වෙත එවන ලද අල්ලාහ්ගේ දූතයා බව නුඹලා දැන දැනම මාගේ නියෝගයට විරුද්ධ ව කටයුතු කරමින් මා වේදනාවට පත් කරනුයේ ඇයි?’ දැයි මූසා තම සමූහයාගෙන් විමසා සිටි අවස්ථාව මෙනෙහි කර බලනු. ඔවුන් වෙත කවර සත්යයක් පැමිණියේ ද එයින් ඔවුන් හැරී, වෙනතකට නැඹුරු වූ කල්හි අල්ලාහ් ද ඔවුන්ගේ හදවත් සත්යයෙන් හා නිවැරදි මාර්ගයෙන් වෙනතකට යොමු වන්නට ඉඩ හැරියේය. අල්ලාහ් ඔහුට අවනත වීමෙන් බැහැර වූ ජනයාට සත්යය සඳහා ආශිර්වාද නොකරනු ඇත.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:
• مشروعية مبايعة ولي الأمر على السمع والطاعة والتقوى.
•කටයුතු භාරව සිටින්නා වෙත තමන් සවන් දෙන බවට ද, අවනත වන බවට ද, ශ්රද්ධාවෙන් කටයුතු කරන බවට ද ප්රතිඥා දීම ආගමානුගත කරන ලද්දකි.
• وجوب الصدق في الأفعال ومطابقتها للأقوال.
• بيَّن الله للعبد طريق الخير والشر، فإذا اختار العبد الزيغ والضلال ولم يتب فإن الله يعاقبه بزيادة زيغه وضلاله.
•අල්ලාහ් ගැත්තාට යහපත් හා අයහපත් මාර්ග ගැන පැහැදිලි කර ඇත. එහෙයින් ගැත්තා මුළාව හා අපගමනය තෝරා ගෙන, පසුව පාපක්ෂමාවෙහි නිරත නොවූයේ නම්, සැබැවින්ම අල්ලාහ් ඔහුගේ මුළාව හා අපගමනය වැඩි කරමින් ඔහු දඬුවමට ලක් කරනු ඇත.
ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߛߊ߲ߤߊߟߌ߫ ߘߟߊߡߌߘߊ ߘߐ߫ - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
ߡߍ߲ ߝߘߊߣߍ߲߫ ߞߎ߬ߙߊ߬ߣߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߕߌߙߌ߲ߠߌ߲ ߝߊ߲ߓߊ ߟߊ߫