ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 49 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߡߣߍߡߣߍ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 49

قَالُواْ تَقَاسَمُواْ بِٱللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُۥ وَأَهۡلَهُۥ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِۦ مَا شَهِدۡنَا مَهۡلِكَ أَهۡلِهِۦ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

Nagsabi ang iba sa kanila sa iba pa: "Manumpa ang bawat isa sa inyo kay Allāh na talagang pupunta nga kami sa kanya sa bahay niya sa gabi saka talagang papatay nga kami sa kanya at mag-anak niya, pagkatapos talagang magsasabi nga kami sa katangkilik ng buhay niya: "Hindi kami pumunta sa pagpatay kay Ṣāliḥ at mag-anak niya at tunay na kami ay talagang mga tapat sa sinabi namin."

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الاستغفار من المعاصي سبب لرحمة الله.

Ang paghingi ng tawad para sa mga pagsuway ay isang kadahilanan ng awa ni Allāh.

• التشاؤم بالأشخاص والأشياء ليس من صفات المؤمنين.

Ang pagtuturing ng kamalasan sa mga tao at mga bagay ay hindi kabilang sa mga katangian ng mananampalataya.

• عاقبة التمالؤ على الشر والمكر بأهل الحق سيئة.

Ang kinahihinatnan ng pagtutulungan sa kasamaan at panlalansi sa mga alagad ng katotohanan ay masagwa.

• إعلان المنكر أقبح من الاستتار به.

Ang pagpapahayag ng [nagawang] nakasasama ay higit na pangit kaysa sa pagtatago nito.

• الإنكار على أهل الفسوق والفجور واجب.

Ang pagmamasama sa mga alagad ng kasuwailan at pagkamasamang-loob ay kinakailangan.