ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߎ߬ߡߊ߲߬ߝߍ - ߕ߭ߊ߯ߖߞߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞ߭ߏ߯ߖߊ߫ ߡߌߙߐ߯ߝ߭ ߞ߭ߏ߯ߖߊ߫ ߡߌ߯ߙ ߓߟߏ߫ - ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ 117 - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 51

۞ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ ٱلۡيَهُودَ وَٱلنَّصَٰرَىٰٓ أَوۡلِيَآءَۘ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمۡ فَإِنَّهُۥ مِنۡهُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

51. Эй касоне, ки имон овардаед, яҳуд ва насороро ба дўстӣ нагиред. Онон худ дўстони якдигарандва якдигарро ёрӣ мекунанд ва бар зидди дигарон якдаст ва якпорча мешаванд.ҳар кас, ки аз шумо эшонро дўст гирад, дар зумраи онҳост. Ҳамоно Аллоҳ ситамгоронро ҳидоят намекунад!^[477]

[477] Тафсири Саъдӣ 1\235

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 52

فَتَرَى ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ يُسَٰرِعُونَ فِيهِمۡ يَقُولُونَ نَخۡشَىٰٓ أَن تُصِيبَنَا دَآئِرَةٞۚ فَعَسَى ٱللَّهُ أَن يَأۡتِيَ بِٱلۡفَتۡحِ أَوۡ أَمۡرٖ مِّنۡ عِندِهِۦ فَيُصۡبِحُواْ عَلَىٰ مَآ أَسَرُّواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ نَٰدِمِينَ

52. Парвардигор хабар медиҳад аз ҳоли мунофиқоне , ки дар дил маразе^[478] доранд, мебинӣ, ки ба сўҳбати яҳудон мешитобанд, мегўянд: «Метарсем, ки ба мо осебе бирасад^[479]». Наздик аст, Парвардигор пирўзие биёварад ё аз ҷониби худ коре кунад^[480] , пас он гоҳ аз он чӣ дар нафсҳояшон пинҳон дошта буданд, пушаймон шаванд.

[478] Бемории маънавӣ мисли шакку шубҳа ва нифоқ.
[479]Эҳтимол аст, ки шикасту ҳазимат бар мусалмонон рўй диҳад, [480]Яъне, фатҳи Макка, ки паёмбарашро нусрат диҳад, ислом ва мусалмонҳоро бар кофирон пирўз гардонад ё коре кунад, ки ба сабаби он қуввати яҳуду насоро заиф гардад, пас назди мусалмонон сарфурў оранд.Тафсири Саъдӣ 1\235

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 53

وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَهَٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ أَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ إِنَّهُمۡ لَمَعَكُمۡۚ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فَأَصۡبَحُواْ خَٰسِرِينَ

53. Ва онҳое, ки имон овардаанд, (яъне, мўъминон дар ҳоли мунофиқон дар таъаҷҷуб монда ба якдигар ) мегўянд: «Оё инҳо ҳамон касонеанд, ки ба Аллоҳ савгандҳои сахт мехўрданд, ки бо шумо хоҳанд буд?», амалҳояшон, ки дар дунё ба ҷо оварданд ба сабаби гумони бадашон бар ислому мусалмонон ботил гардид, пас худ дар зумраи зиёнкорон даромаданд.^[481]

[481] Тафсири Бағавӣ 3\ 69

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 54

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَن يَرۡتَدَّ مِنكُمۡ عَن دِينِهِۦ فَسَوۡفَ يَأۡتِي ٱللَّهُ بِقَوۡمٖ يُحِبُّهُمۡ وَيُحِبُّونَهُۥٓ أَذِلَّةٍ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ يُجَٰهِدُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوۡمَةَ لَآئِمٖۚ ذَٰلِكَ فَضۡلُ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ

54. Эй касоне, ки имон овардаед, ҳар кӣ аз шумо аз динаш бозгардад , пас, ба зудӣ Аллоҳ мардумеро биёварад новобаста вай яҳудӣ ё насронӣ ё дигар бошад, ки онҳоро дўст бидорад ва онҳо низ Ӯро дўст доранд. Дар баробари мўъминон фурўтананд ва дар баробари кофирон неруманданд, дар роҳи Аллоҳ бо молу ҷон ва гуфтору кирдорашон ҷиҳод мекунанд ва аз маломати ҳеҷ маломатгаре намеҳаросанд . Ин фазли Аллоҳст, ба ҳар кас, ки хоҳад, медиҳад ва Парвардигор фарохнеъмату доност!^[482]

[482] Тафсири Саъдӣ 1\235

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 55

إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُمۡ رَٰكِعُونَ

55. Танҳо Аллоҳ ва паёмбари Ӯ ва мўъминон дўсти шумо ҳастанд, касоне, ки намозро бо хушўъ барпо медоранд ва закоти фарзиро адо менамоянд ва дар баробари Аллоҳ фурўтан ҳастанд.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 56

وَمَن يَتَوَلَّ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فَإِنَّ حِزۡبَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

56. Ва ҳар кӣ Аллоҳ ва паёмбари Ӯ ва мўъминонро дўсти худ гирифт, пас бегумон ҳизб ва гурўҳи Аллоҳ пирўз аст.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 57

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ دِينَكُمۡ هُزُوٗا وَلَعِبٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ وَٱلۡكُفَّارَ أَوۡلِيَآءَۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

57.Эй мўъминон касонеро, ки дини шуморо бо тамасхўр ва бозӣ гирифтаанд, аз касоне, ки ба онҳо пеш аз шумо китоб дода шуд ва кофиронро дўст магиред ва агар мўъмин ҳастед аз Аллоҳ битарсед. Зеро имоне, ки дар вуҷуди мўъминон аст, иҷоб мекунад, то дўстии эшонро тарк намоянд ва аз дари душманӣ бо онҳо дароянд.^[483]

[483] Тафсири Саъдӣ 1\236