ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߏߗ߭ߑߓߊߞߌߞߊ߲" ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߘߐ߫ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ ߘߐ߫ * - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
وَقَالَ فِرۡعَوۡنُ ٱئۡتُونِي بِكُلِّ سَٰحِرٍ عَلِيمٖ
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئۡتُم بِهِ ٱلسِّحۡرُۖ إِنَّ ٱللَّهَ سَيُبۡطِلُهُۥٓ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُصۡلِحُ عَمَلَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
Сеҳргарлар қўлларидагини ташлагач, Мусо уларга шундай деди: "Бу кўрсатаётган ишингиз сеҳрдир. Аллоҳ бу қилган ишингизни пучга чиқаради. Ундан асар ҳам қолмайди. Сизлар бу сеҳрингиз билан ер юзида бузғунчилик қиляпсизлар. Аллоҳ эса бузғунчининг ишини ўнгламайди".
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَيُحِقُّ ٱللَّهُ ٱلۡحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُجۡرِمُونَ
Гарчи Фиръавн жамоасидаги жиноятчи кофирлар ёқтирмасалар-да, Аллоҳ ҳақни барқарор этиб, Ўзининг қадарга оид сўзлари билан ҳам, шариатга оид сўзларидаги ҳужжату далиллар билан ҳам қўллаб-қувватлайди, юзага чиқаради.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
فَمَآ ءَامَنَ لِمُوسَىٰٓ إِلَّا ذُرِّيَّةٞ مِّن قَوۡمِهِۦ عَلَىٰ خَوۡفٖ مِّن فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِمۡ أَن يَفۡتِنَهُمۡۚ وَإِنَّ فِرۡعَوۡنَ لَعَالٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَإِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
Сир очилиб қолса, Фиръавн ва унинг аъёни диндан қайтариш учун азоб-уқубатга гирифтор қилишидан қўрқиб, Мусо олиб келган ёрқин оят-аломатлар ва очиқ ҳужжатларга Бани Исроилдан айрим ёшларгина иймон келтирди. Фиръавн Миср ва унинг аҳолисига ўта мутакаббир ҳукмдор эди. У куфр бобида, Бани Исроилни ўлдириш ва азоблаш бобида ҳаддидан ошди.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَقَالَ مُوسَىٰ يَٰقَوۡمِ إِن كُنتُمۡ ءَامَنتُم بِٱللَّهِ فَعَلَيۡهِ تَوَكَّلُوٓاْ إِن كُنتُم مُّسۡلِمِينَ
Мусо алайҳиссалом қавмига деди: "Эй қавмим, Аллоҳга чин дилдан иймон келтирган бўлсангиз, мусулмон бўлсангиз, Унгагина таваккул қилингиз. Ёлғиз Аллоҳга таваккул қилиш сизлардан ёмонликни даф қилиб, яхшиликни жалб этади".
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
فَقَالُواْ عَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡنَا رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
Улар Мусо алайҳиссаломга шундай жавоб бердилар: "Ёлғиз Аллоҳгагина таваккул қилдик. Парвардигоро, золимларни устимизга ҳукмдор қилиб қўйма. Токи, улар азоблаш, ўлдириш, йўлдан уриш каби воситалар билан бизни динимиздан қайтармасинлар".
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَن تَبَوَّءَا لِقَوۡمِكُمَا بِمِصۡرَ بُيُوتٗا وَٱجۡعَلُواْ بُيُوتَكُمۡ قِبۡلَةٗ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Мусо ва унинг биродари Ҳорун алайҳимассаломга шундай ваҳий юбордик: "Ёлғиз Аллоҳга ибодат қилиш учун қавмингизга шаҳардан уйлар тайёрлангиз. Уйларингизни қибла - Байтул-Мақдис тарафига қаратингиз. Намозни тўкис адо этингиз. Эй Мусо, мўминларга Аллоҳнинг мадади, қўллови келиши, душманлар ҳалокатга учраб, ер юзи уларга қолиши ҳақидаги хушхабарни етказ".
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَقَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَآ إِنَّكَ ءَاتَيۡتَ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَأَهُۥ زِينَةٗ وَأَمۡوَٰلٗا فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِكَۖ رَبَّنَا ٱطۡمِسۡ عَلَىٰٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ وَٱشۡدُدۡ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَلَا يُؤۡمِنُواْ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
Мусо алайҳиссалом деди: "Парвардигоро, Сен Фиръавн ва унинг аъёнига дунё ҳаётида зеб-зийнат ва мол-давлат бердинг. Бунинг учун улар Сенга шукр қилмадилар. Аксинча, берган неъматларингдан Сенинг йўлингдан оздириш йўлида фойдаландилар. Парвардигоро, уларнинг мол-давлатини маҳв эт, барбод айла. Қалбларини қаттиқ қил. Токи, аламли азобни кўрмагунларича, келтирган иймони фойда бермайдиган ҳолга келмагунларича иймон келтирмасинлар".
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:
• الثقة بالله وبنصره والتوكل عليه ينبغي أن تكون من صفات المؤمن القوي.
Аллоҳга, Унинг мададига аниқ ишониш ва У Зотга таваккул қилиш кучли мўминнинг сифатларидан бўлмоғи лозим.
• بيان أهمية الدعاء، وأنه من صفات المتوكلين.
ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߏߗ߭ߑߓߊߞߌߞߊ߲" ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߘߐ߫ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ ߘߐ߫ - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
ߡߍ߲ ߝߘߊߣߍ߲߫ ߞߎ߬ߙߊ߬ߣߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߕߌߙߌ߲ߠߌ߲ ߝߊ߲ߓߊ ߟߊ߫