ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߡߊߙߌߦߡߊ߫ - ߏߗ߭ߑߓߊߞߌߞߊ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

وَأَنذِرۡهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡحَسۡرَةِ إِذۡ قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ وَهُمۡ فِي غَفۡلَةٖ وَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

Эй Пайғамбар, одамларни гуноҳкор гуноҳи учун, савоб ишларни қилган одам эса кўпроқ қилмагани учун надомат чекадиган кундан огоҳлантиринг. У пайтда амал саҳифалари ёпилиб бўлади. Ҳисоб-китоб битади. Ҳар бир одам экканини ўради. Бугун эса улар мана шу дунё ҳаётида ғафлатда қоляптилар, эътиборсизлик қиляптилар, Қиёмат кунига ишонмаяптилар.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

إِنَّا نَحۡنُ نَرِثُ ٱلۡأَرۡضَ وَمَنۡ عَلَيۡهَا وَإِلَيۡنَا يُرۡجَعُونَ

Ҳамма халойиқ нобуд бўлганидан кейин ер ва ундаги кимсалар Бизга қолади. Чунки ҳаммаси ўлади. Фақат Биз қолурмиз. Ҳаммасининг эгаси Биз бўламиз. Уларни Биз тасарруф қиламиз. Қиёмат кунида ҳисоб бериш ҳамда жазо ёки мукофотини олиш учун ҳаммалари ёлғиз Бизнинг ёнимизга қайтурлар.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 41

وَٱذۡكُرۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ إِبۡرَٰهِيمَۚ إِنَّهُۥ كَانَ صِدِّيقٗا نَّبِيًّا

Эй Пайғамбар, ўзингизга нозил қилинган Қуръондаги Иброҳим алайҳиссалом қиссасини эсланг. У Аллоҳнинг оятларини тасдиқлайдиган жуда ростгўй ва Аллоҳ тарафидан юборилган бир пайғамбар эди.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 42

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ يَٰٓأَبَتِ لِمَ تَعۡبُدُ مَا لَا يَسۡمَعُ وَلَا يُبۡصِرُ وَلَا يُغۡنِي عَنكَ شَيۡـٔٗا

Ўшанда у отасига деди: "Эй ота, нима учун дуойингизни эшитмайдиган, ибодатингизни кўрмайдиган, сиздан бирон зарарни кетказа олмайдиган ва сизга бирон фойда ҳам етказа олмайдиган бутга ибодат қиласиз?"

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 43

يَٰٓأَبَتِ إِنِّي قَدۡ جَآءَنِي مِنَ ٱلۡعِلۡمِ مَا لَمۡ يَأۡتِكَ فَٱتَّبِعۡنِيٓ أَهۡدِكَ صِرَٰطٗا سَوِيّٗا

Эй отажон, сизга келмаган илм ваҳий орқали менга келди. Бас, менга эргашинг, мен сизни тўғри йўлга бошлайман.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 44

يَٰٓأَبَتِ لَا تَعۡبُدِ ٱلشَّيۡطَٰنَۖ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ كَانَ لِلرَّحۡمَٰنِ عَصِيّٗا

Эй отажон, зинҳор шайтонга итоат этиб, унга ибодат қилиб қўйманг! Шайтон Раҳмонга осийлик қилганди. Унга Одамга сажда қилишни буюрганида бош тортиб, сажда қилмаганди.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 45

يَٰٓأَبَتِ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يَمَسَّكَ عَذَابٞ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ فَتَكُونَ لِلشَّيۡطَٰنِ وَلِيّٗا

Эй отажон, кофирлигингдан воз кечмасанг, сенга Раҳмон томонидан азоб етиб, шайтонга дўст бўлганинг учун азобланишинг ҳамда унга яқин шерик бўлиб қолишингдан қўрқаман.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 46

قَالَ أَرَاغِبٌ أَنتَ عَنۡ ءَالِهَتِي يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُۖ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ لَأَرۡجُمَنَّكَۖ وَٱهۡجُرۡنِي مَلِيّٗا

Озар ўғли Иброҳим алайҳиссаломга деди: "Эй Иброҳим, ҳали сен мен ибодат қилаётган бутлардан юз ўгирадиган бўлиб қолдингми?! Бутларимни ҳақоратлашдан тўхтамасанг, сени тошбўрон қиламан! Кўзимдан йўқол! Менга гапирма! Ёнимга ҳам келма!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 47

قَالَ سَلَٰمٌ عَلَيۡكَۖ سَأَسۡتَغۡفِرُ لَكَ رَبِّيٓۖ إِنَّهُۥ كَانَ بِي حَفِيّٗا

Иброҳим алайҳиссалом отасига деди: "Омон бўлинг. Сизга ёмонлик ҳоҳламайман. Парвардигоримдан сизни мағфират қилишини сўрайман. Шубҳасиз, У Зот менга жуда Меҳрибондир".

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 48

وَأَعۡتَزِلُكُمۡ وَمَا تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَأَدۡعُواْ رَبِّي عَسَىٰٓ أَلَّآ أَكُونَ بِدُعَآءِ رَبِّي شَقِيّٗا

Сизлардан ҳам, Аллоҳни қўйиб илтижо қилаётган бутларингиздан ҳам четаланаман ва ёлғиз Парвардигоримга илтижо қилурман. У Зотга ҳеч нарсани шерик қилмасман. Шоядки, Парвардигорим илтижойимни рад этмаса ва мен У Зотга дуо қилишим билан бадбахт бўлиб қолмасам".

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 49

فَلَمَّا ٱعۡتَزَلَهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَۖ وَكُلّٗا جَعَلۡنَا نَبِيّٗا

Уларни ва улар Аллоҳни қўйиб ибодат қилаётган бутларни тарк этиб, оиласидан айрилиб қолгач, Биз оиласининг ўрнини тўлдириб қўйиш учун унга ўғли Исҳоқни ва набираси Яъқубни ҳадя этдик ва барчаларини пайғамбар қилдик.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 50

وَوَهَبۡنَا لَهُم مِّن رَّحۡمَتِنَا وَجَعَلۡنَا لَهُمۡ لِسَانَ صِدۡقٍ عَلِيّٗا

Уларга Ўз фазлу марҳматимиздан пайғамбарлик билан бирга кўп яхшиликларни ато этдик. Улар асрлар мобайнида одамларнинг тилларида достон бўлдилар.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 51

وَٱذۡكُرۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ مُوسَىٰٓۚ إِنَّهُۥ كَانَ مُخۡلَصٗا وَكَانَ رَسُولٗا نَّبِيّٗا

Эй Пайғамбар, ўзингизга нозил қилинган Қуръондаги Мусо алайҳиссаломнинг қиссасини эсланг. У саралаб, танлаб олинган элчи-пайғамбар эди.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• لما كان اعتزال إبراهيم لقومه مشتركًا فيه مع سارة، ناسب أن يذكر هبتهما المشتركة وحفيدهما، ثم جاء ذكر إسماعيل مستقلًّا مع أن الله وهبه إياه قبل إسحاق.

Иброҳим алайҳиссалом қавмидан ажралган пайтда аёли Сора ҳам у киши билан бирга эди. Ўғли ва набираси ҳар иккисига ато этилган ҳадя бўлди. Исмоил алайҳиссалом ҳақидаги гаплар эса кейинроқ алоҳида бир ўринда айтиб ўтилди. Ҳолбуки, Аллоҳ Исмоилни Исҳоқдан олдин ато этган эди.

• التأدب واللطف والرفق في محاورة الوالدين واختيار أفضل الأسماء في مناداتهما.

Оятларда ота-она билан гаплашаётганда одоб билан туриш, мулойим гапириш, уларни энг гўзал номлар билан чақириш кўрсатиб бериляпти.

• المعاصي تمنع العبد من رحمة الله، وتغلق عليه أبوابها، كما أن الطاعة أكبر الأسباب لنيل رحمته.

Гуноҳлар бандани Аллоҳнинг раҳматидан мосуво қилиб қўяди. Унга раҳмат эшиклари ёпилиб қолади. Тоат эса ўша эшикларни очиб юборади.

• وعد الله كل محسن أن ينشر له ثناءً صادقًا بحسب إحسانه، وإبراهيم عليه السلام وذريته من أئمة المحسنين.

Аллоҳ ҳар бир яхшилик қилган одамга яхши ном қолдиришни ваъда қилган. Иброҳим алайҳиссалом ва у кишининг зурриёти яхшилик қилгувчиларнинг пешволаридандир.