ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 122 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߣߛߌ߬ߡߛߏ - ߏߗ߭ߑߓߊߞߌߞߊ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 122

يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتِيَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ وَأَنِّي فَضَّلۡتُكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

Эй Бани Исроил, сизларга инъом қилганим диний ва дунёвий неъматимни, сизларни пайғамбарлик ва подшоҳлик ила ўз замонангиз аҳлидан муфаззал этганимни эсланглар.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• أن المسلمين مهما فعلوا من خير لليهود والنصارى؛ فلن يرضوا حتى يُخرجوهم من دينهم، ويتابعوهم على ضلالهم.

Мусулмонлар яҳудлар ва насороларга ҳар қанча яхшилик қилмасинлар, то диндан чиқиб, уларнинг залолатларига эргашмагунларича барибир рози бўлмайдилар.

• الإمامة في الدين لا تُنَال إلا بصحة اليقين والصبر على القيام بأمر الله تعالى.

Диндаги пешқадамликка соғлом иймон ва Аллоҳ таолонинг фармонларини бажариш йўлидаги тўсиқларга, озорларга сабр қилиш билан эришилади.

• بركة دعوة إبراهيم عليه السلام للبلد الحرام، حيث جعله الله مكانًا آمنًا للناس، وتفضّل على أهله بأنواع الأرزاق.

Иброҳим алайҳиссаломнинг муборак шаҳар ҳаққига қилган дуоси нақадар баракали бўлди. Аллоҳ уни одамлар учун тинч-осуда шаҳар қилди, аҳолисини турли хил мевалар билан ризқлантирди.