ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߏߗ߭ߑߓߊߞߌߞߊ߲" ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߘߐ߫ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ ߘߐ߫ * - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسۡجُدَ إِذۡ أَمَرۡتُكَۖ قَالَ أَنَا۠ خَيۡرٞ مِّنۡهُ خَلَقۡتَنِي مِن نَّارٖ وَخَلَقۡتَهُۥ مِن طِينٖ
Аллоҳ таоло Иблисни койиб: "Одамга сажда қил, деган буйруғимга нега бўсунмадинг, бу ишдан сени нима қайтарди?", деб сўради. Иблис Парвардигорига шундай жавоб берди: "Бу ишдан мени ундан афзаллигим қайтарди. Мени ўтдан яратдинг, уни эса лойдан. Ўт лойдан улуғроқ".
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
قَالَ فَٱهۡبِطۡ مِنۡهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَٱخۡرُجۡ إِنَّكَ مِنَ ٱلصَّٰغِرِينَ
Шунда Аллоҳ деди: "Жаннатдан туш. У сен катта кетадиган жой эмас. У яхшиларнинг, покларнинг жойидир. Энди сенинг жаннатда туришга ҳаққинг йўқ. Энди сен, эй Иблис, гарчи ўзингни улуғлардан ҳисобласанг-да, хор ва ҳақир бўласан.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
قَالَ فَبِمَآ أَغۡوَيۡتَنِي لَأَقۡعُدَنَّ لَهُمۡ صِرَٰطَكَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ
Иблис деди: "Менинг тақдиримга адашувни ёзганинг сабабли Одамга сажда қилиш ҳақидаги буйруғингга бўйсунмаган эдим. Энди мен Одам болаларининг Сенинг тўғри йўлингга юрадиган йўлларида туриб оламан-да, Сен мени оздирганинг каби уларни мен Сенинг йўлингдан оздираман".
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
ثُمَّ لَأٓتِيَنَّهُم مِّنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ وَعَنۡ أَيۡمَٰنِهِمۡ وَعَن شَمَآئِلِهِمۡۖ وَلَا تَجِدُ أَكۡثَرَهُمۡ شَٰكِرِينَ
"Кейин эса уларни охиратдан бездириш, дунёга қизиқтириш, дилларига шубҳалар солиш ва шаҳватларни чиройли қилиб кўрсатиш учун ҳамма тарафларидан келаман. Ўшанда, эй Парвардигорим, уларнинг қалбларига куфрни солганим туфайли кўпларини Сенга шукр қилгувчилардан топмассан".
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
قَالَ ٱخۡرُجۡ مِنۡهَا مَذۡءُومٗا مَّدۡحُورٗاۖ لَّمَن تَبِعَكَ مِنۡهُمۡ لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكُمۡ أَجۡمَعِينَ
Аллоҳ деди: "Эй Иблис, жаннатдан хор бўлиб, Аллоҳнинг раҳматидан қувилиб чиқ. Қиёмат куни жаҳаннамни сен ва сенга эргашганлар, Парвардигорига осийлик қилиб, сенга итоат этганлар билан тўлдираман".
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَيَٰٓـَٔادَمُ ٱسۡكُنۡ أَنتَ وَزَوۡجُكَ ٱلۡجَنَّةَ فَكُلَا مِنۡ حَيۡثُ شِئۡتُمَا وَلَا تَقۡرَبَا هَٰذِهِ ٱلشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ
Аллоҳ Одамга деди: "Эй Одам, сен ва аёлинг Ҳаво жаннатда яшайверинглар. Ундаги пок неъматлардан истаганингизча тановул қилаверинглар. Фақат мана бу дарахтдан еманглар. (Аллоҳ бир дарахтни тайин қилди) Мен тақиқлаганимдан кейин ҳам ундан есангизлар, Аллоҳнинг ҳадларидан ошган ҳисобланасизлар".
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
فَوَسۡوَسَ لَهُمَا ٱلشَّيۡطَٰنُ لِيُبۡدِيَ لَهُمَا مَا وُۥرِيَ عَنۡهُمَا مِن سَوۡءَٰتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَىٰكُمَا رَبُّكُمَا عَنۡ هَٰذِهِ ٱلشَّجَرَةِ إِلَّآ أَن تَكُونَا مَلَكَيۡنِ أَوۡ تَكُونَا مِنَ ٱلۡخَٰلِدِينَ
Шайтон уларнинг беркитилган авратларини очиб юбориш учун васваса қилиб, шундай деди: "Аллоҳ сизларнинг фаришталарга айланиб, жаннатда абадий қолиб кетишингизни истамагани учун сизларга бу дарахтдан тановул қилишни ман қилди".
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
فَدَلَّىٰهُمَا بِغُرُورٖۚ فَلَمَّا ذَاقَا ٱلشَّجَرَةَ بَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۖ وَنَادَىٰهُمَا رَبُّهُمَآ أَلَمۡ أَنۡهَكُمَا عَن تِلۡكُمَا ٱلشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَآ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لَكُمَا عَدُوّٞ مُّبِينٞ
Уларни алдов ва найранг билан йўлдан оздириб, мартабаларини тушириб юборди. Улар ман қилинган дарахтдан тановул қилишгач, авратлари очилиб қолди. Жаннатдаги дарахтларнинг барглари билан авратларини тўса бошладилар. Шунда Парвардигор уларга нидо қилиб, шундай деди: "Сизларга бу дарахтдан ейишни ман қилмаганмидим? Сизларга шайтон ғирт душмандир, демаганмидим?"
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:
• دلّت الآيات على أن من عصى مولاه فهو ذليل.
ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߏߗ߭ߑߓߊߞߌߞߊ߲" ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߘߐ߫ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ ߘߐ߫ - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
ߡߍ߲ ߝߘߊߣߍ߲߫ ߞߎ߬ߙߊ߬ߣߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߕߌߙߌ߲ߠߌ߲ ߝߊ߲ߓߊ ߟߊ߫