ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 121 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߖߘߍ߬ߟߊ߬ߛߊߦߌ - ߏߗ߭ߑߓߊߞߌߞߊ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 121

وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Озми кўпми, мол сарфлайдиларми, бирон водийни кесиб ўтадиларми, уларнинг фойдасига ёзилади ва Аллоҳ ўшанга яраша мукофотлаб, охиратда бу дунёда қилиб ўтган амалларининг энг яхшисига яраша савоб беради.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

Аллоҳдан тақво қилиш ва Унга содиқ бўлиш вожиб. Шу икки иш ҳалокатдан нажот топишга олиб боради.

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

Аллоҳ йўлида инфоқ-эҳсон қилишнинг савоби жуда улуғ.

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

Жиҳод қанчалик фарз бўлса, динни ўрганиш ҳам ўшанча фарздир. Дин шу икки иш билангина оёққа туради.