மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் யூனுஸ் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான அசாம் மொழிபெயர்ப்பு - பக்க எண் 214 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 43

وَمِنْهُمْ مَّنْ یَّنْظُرُ اِلَیْكَ ؕ— اَفَاَنْتَ تَهْدِی الْعُمْیَ وَلَوْ كَانُوْا لَا یُبْصِرُوْنَ ۟

হে ৰাছুল! মুশ্বৰিকসকলৰ কিছুমানে আপোনাৰ প্ৰতি কেৱল বাহ্যিক দৃষ্টিৰে চায়, অন্তৰদৃষ্টিৰে নাচায়। এতেকে আপুনি সেইসকল লোকক দেখুৱাব পাৰিবনে যিসকলে নিজৰ দৃষ্টিশক্তি হেৰুৱাইছে? নিশ্চয় আপুনি এয়া কৰিবলৈ সক্ষম নহয়। এইদৰে আপুনি সেইসকল লোককো হিদায়তৰ পথ দেখুৱাব নোৱাৰিব যিসকল অন্তৰদৃষ্টিৰ পৰা বঞ্চিত।

வசனம்: 44

اِنَّ اللّٰهَ لَا یَظْلِمُ النَّاسَ شَیْـًٔا وَّلٰكِنَّ النَّاسَ اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُوْنَ ۟

নিশ্চয় আল্লাহ তেওঁৰ বান্দাসকলৰ ওপৰত অত্যাচাৰ কৰাৰ পৰা পৱিত্ৰ। তেওঁ সিহঁতৰ ওপৰত অণু পৰিমাণেও অত্যাচাৰ নকৰে। কিন্তু সিহঁত নিজেই অসত্যৰ পক্ষ লৈ তথা অহংকাৰ আৰু স্বৈৰাচাৰীতাৰ মাধ্যমত নিজকে বিনাশৰ পথত পৰিচালিত কৰি নিজেই নিজৰ অন্যায় কৰে।

வசனம்: 45

وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ كَاَنْ لَّمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا سَاعَةً مِّنَ النَّهَارِ یَتَعَارَفُوْنَ بَیْنَهُمْ ؕ— قَدْ خَسِرَ الَّذِیْنَ كَذَّبُوْا بِلِقَآءِ اللّٰهِ وَمَا كَانُوْا مُهْتَدِیْنَ ۟

ক্বিয়ামতৰ দিনা যেতিয়া আল্লাহে মানুহক হিচাপ-কিতাপৰ বাবে একত্ৰিত কৰিব, তেতিয়া সিহঁতৰ এনেকুৱা লাগিব যে, পৃথিৱীত আৰু কবৰত সিহঁতে কেৱল দিনৰ কিছু অংশহে অতিবাহিত কৰিছিল, ইয়াতকৈ বেছি নহয়। তাত ইজনে সিজনক চিনি পাব। কিন্তু ক্বিয়ামত দিৱসৰ কঠিন ভয়াৱহতাৰ ফলত সিহঁতৰ পৰিচয় সম্পৰ্ক বিচ্ছিন্ন হৈ যাব। প্ৰকৃততে সেইসকল লোক ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছে যিসকলে ক্বিয়ামতৰ দিনা নিজ প্ৰতিপালকৰ সাক্ষাতক অস্বীকাৰ কৰিছে। পৃথিৱীত সিহঁতে পুনৰুত্থানকো বিশ্বাস কৰা নাছিল যে, ক্ষতিগ্ৰস্ততাৰ পৰা ৰক্ষা পাব।

வசனம்: 46

وَاِمَّا نُرِیَنَّكَ بَعْضَ الَّذِیْ نَعِدُهُمْ اَوْ نَتَوَفَّیَنَّكَ فَاِلَیْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللّٰهُ شَهِیْدٌ عَلٰی مَا یَفْعَلُوْنَ ۟

হে ৰাছুল! আমি সিহঁতক যি শাস্তিৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছো, তাৰে কিছু অংশ যদি আমি আপোনাক আপোনাৰ মৃত্যুৰ পূৰ্বেই দেখুৱাই দিওঁ অথবা তাৰ পূৰ্বেই আপোনাক মৃত্যু দিওঁ, তেন্তে দুয়ো অৱস্থাতেই সিহঁত আমাৰ ওচৰতেই প্ৰত্যাৱৰ্তন কৰিব লাগিব। সিহঁত যি যি কৰি আছে, সেই সকলো বিষয়ে আল্লাহ অৱগত। আল্লাহৰ পৰা কোনো বিষয় গোপন নহয়। অতিশীঘ্ৰেই তেওঁ সিহঁতক সিহঁতৰ কৰ্মৰ প্ৰতিফল দিব।

வசனம்: 47

وَلِكُلِّ اُمَّةٍ رَّسُوْلٌ ۚ— فَاِذَا جَآءَ رَسُوْلُهُمْ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَهُمْ لَا یُظْلَمُوْنَ ۟

পূৰ্বৱৰ্তী সম্প্ৰদায়সমূহৰ মাজৰ প্ৰত্যেক সম্প্ৰদায়ৰ ওচৰলৈ একোজনকৈ ৰাছুল প্ৰেৰণ কৰা হৈছিল। এতেকে সেই ৰাছুলে যেতিয়া সেই বাৰ্তা পৌঁচাই দিছিল, যিটো পৌঁচাই দিয়াৰ দায়িত্ব তেওঁক দিয়া হৈছিল, আৰু মানুহে তাক অস্বীকাৰ কৰিছিল, ফলত সিহঁতৰ আৰু ৰাছুলৰ মাজত ন্যায় অনুসাৰে ফয়চালা কৰি দিয়া হৈছিল। ইপিনে আল্লাহে নিজ অনুগ্ৰহত তেওঁৰ ৰাছুলক ৰক্ষা কৰিলে আৰু অস্বীকাৰকাৰীসকলক ন্যায় অনুসাৰে ধ্বংস কৰিলে। সিহঁতৰ কৰ্মৰ প্ৰতিফলত অকণো অন্যায় কৰা নহয়।

வசனம்: 48

وَیَقُوْلُوْنَ مَتٰی هٰذَا الْوَعْدُ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟

এই কাফিৰসকলে স্বৈৰাচাৰীতা দেখুৱাই চেলেঞ্জ কৰি কয় যে, তুমি আমাক যি শাস্তিৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছা, যদি তুমি নিজৰ দাবীত সত্যবাদী তেন্তে কোৱা সেই শাস্তিৰ সময় কেতিয়া আহিব?

வசனம்: 49

قُلْ لَّاۤ اَمْلِكُ لِنَفْسِیْ ضَرًّا وَّلَا نَفْعًا اِلَّا مَا شَآءَ اللّٰهُ ؕ— لِكُلِّ اُمَّةٍ اَجَلٌ ؕ— اِذَا جَآءَ اَجَلُهُمْ فَلَا یَسْتَاْخِرُوْنَ سَاعَةً وَّلَا یَسْتَقْدِمُوْنَ ۟

হে ৰাছুল! আপুনি সিহঁতক কওঁক, স্বয়ং মোৰ নিজৰ ক্ষতি কৰাৰ অধিকাৰ নাই যে, মই মোৰ ক্ষতি সাধন কৰিম অথবা ক্ষতিৰ পৰা নিজকে ৰক্ষা কৰিম। এইদৰে কোনো উপকাৰ কৰাৰো অধিকাৰ নাই যে, নিজৰে কিবা উপকাৰ সাধিম। তেনে ক্ষেত্ৰত, মই আনক কিদৰে উপকাৰ কৰিম বা অপকাৰ কৰিম? সেইটোৱে হয় যিটো আল্লাহে ইচ্ছা কৰে। তেন্তে অদৃশ্যৰ জ্ঞান মই কেনেকৈ আয়ত্ব কৰিম? প্ৰত্যেক সম্প্ৰদায়, যাক আল্লাহে ধ্বংস কৰিব বুলি সতৰ্ক কৰিছে, সেই সম্প্ৰদায় বিনাশৰ এটা সময় নিৰ্ধাৰিত আছে, ইয়াৰ সঠিক জ্ঞান কেৱল আল্লাহৰ ওচৰত আছে। এতেকে যেতিয়া তাৰ বিনাশৰ সময় আহি পৰে তেতিয়া অলপো আগুৱাইও নাহে আৰু অলপো পিছুৱাইয়ো নাযায়।

வசனம்: 50

قُلْ اَرَءَیْتُمْ اِنْ اَتٰىكُمْ عَذَابُهٗ بَیَاتًا اَوْ نَهَارًا مَّاذَا یَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُوْنَ ۟

হে ৰাছুল! অচিৰেই শাস্তি কামনা কৰা লোকসকলক সোধক, কোৱাচোন! যদি তোমালোকৰ ওপৰত ৰাতিৰ অথবা দিনৰ কোনো সময়ত আল্লাহৰ শাস্তি আহি পৰে, তেন্তে তোমালোকে এই শাস্তি কিয় ইমান সোনকালে কামনা কৰি আছা?

வசனம்: 51

اَثُمَّ اِذَا مَا وَقَعَ اٰمَنْتُمْ بِهٖ ؕ— آٰلْـٰٔنَ وَقَدْ كُنْتُمْ بِهٖ تَسْتَعْجِلُوْنَ ۟

তোমালোকক যি শাস্তিৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়া হৈছে, সেই শাস্তি তোমালোকৰ ওপৰত আহি পৰাৰ পিছত তোমালোকে ঈমান আনিবা নেকি, অথচ সেই সময়ৰ ঈমানে কোনো ব্যক্তিক লাভান্বিত নকৰিব, যদি সি পূৰ্বে ঈমান পোষণ কৰা নাই? তোমালোকে এতিয়া ঈমান আনিবা, অথচ ইতিপূৰ্বে তোমালোকে অস্বীকাৰ কৰি শাস্তিৰ বাবে খৰধৰ কৰি আছিলা?

வசனம்: 52

ثُمَّ قِیْلَ لِلَّذِیْنَ ظَلَمُوْا ذُوْقُوْا عَذَابَ الْخُلْدِ ۚ— هَلْ تُجْزَوْنَ اِلَّا بِمَا كُنْتُمْ تَكْسِبُوْنَ ۟

এতেকে সিহঁতক শাস্তিত প্ৰৱেশ কৰোৱাৰ পিছত আৰু সেই শাস্তিৰ পৰা সিহঁতে যেতিয়া মুক্তি বিচাৰি আবেদন কৰিব তেতিয়া সিহঁতক কোৱা হ'বঃ আখিৰাতৰ চিৰস্থায়ী শাস্তিৰ সোৱাদ উপভোগ কৰা। তোমালোকক কেৱল তোমালোকৰ কুফুৰী আৰু পাপকৰ্মৰেই প্ৰতিদান দিয়া হ'ব।

வசனம்: 53

وَیَسْتَنْۢبِـُٔوْنَكَ اَحَقٌّ هُوَ ؔؕ— قُلْ اِیْ وَرَبِّیْۤ اِنَّهٗ لَحَقٌّ ؔؕ— وَمَاۤ اَنْتُمْ بِمُعْجِزِیْنَ ۟۠

হে ৰাছুল! মুশ্বৰিকসকলে আপোনাক সোধে যে, আমাক যি শাস্তিৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়া হৈছে সেয়া সত্য নে? আপুনি সিহঁতক কৈ দিয়ক যে, হয়। আল্লাহৰ শপত! নিশ্চয় এয়া সত্য। আৰু তোমালোক ইয়াৰ পৰা ৰক্ষা নাপাবা।

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الإنسان هو الذي يورد نفسه موارد الهلاك، فالله مُنَزَّه عن الظلم.

মানুহে নিজেই নিজকে বিনাশৰ পথত পৰিচালিত কৰে, অন্যথা আল্লাহে কেতিয়াও কাৰো প্ৰতি অন্যায় নকৰে।

• مهمة الرسول هي التبليغ للمرسل إليهم، والله يتولى حسابهم وعقابهم بحكمته، فقد يعجله في حياة الرسول أو يؤخره بعد وفاته.

ৰাছুলৰ দায়িত্ব হৈছে যিসকলৰ ওচৰলৈ তেওঁক প্ৰেৰণ কৰা হৈছে সিহঁতক বাৰ্তা পৌঁচাই দিয়া। আনহাতে আল্লাহে নিজৰ হিকমত অনুযায়ী সিহঁতৰ হিচাপ লব আৰু প্ৰতিফল দিব। কেতিয়াবা ৰাছুলৰ জীৱনকালত, আকৌ কেতিয়াবা ৰাছুলৰ মৃত্যুৰ পিছত।

• النفع والضر بيد الله عز وجل، فلا أحد من الخلق يملك لنفسه أو لغيره ضرًّا ولا نفعًا.

উপকাৰ আৰু অপকাৰৰ অধিকাৰ সৰ্বশক্তিমান আল্লাহৰ হাতত। কোনো ব্যক্তিয়ে স্বয়ং নিজৰ বাবে লাভ অথবা ক্ষতিৰ অধিকাৰ নাৰাখে।

• لا ينفع الإيمان صاحبه عند معاينة الموت.

মৃত্যু দেখাৰ পিছত ঈমান পোষণ কৰিলে, সেই ঈমানে কোনো উপকাৰ সাধন নকৰে।