மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்மாயிதா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான அசாம் மொழிபெயர்ப்பு - பக்க எண் 118 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 58

وَاِذَا نَادَیْتُمْ اِلَی الصَّلٰوةِ اتَّخَذُوْهَا هُزُوًا وَّلَعِبًا ؕ— ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَعْقِلُوْنَ ۟

আৰু এইদৰে যেতিয়া তোমালোকে ছালাতৰ বাবে আহ্বান কৰা, যিটো হৈছে মহান উপাসনা, সিহঁতে এইটোক লৈয়ো উপহাস কৰে তথা ধেমালি কৰে। এইটো এই কাৰণে যে, সিহঁতে আল্লাহৰ ইবাদতৰ অৰ্থ আৰু তেওঁৰ ফালৰ পৰা মানুহৰ প্ৰতি অৱতীৰ্ণ কৰা চৰীয়তক বুজিয়ে পোৱা নাই।

வசனம்: 59

قُلْ یٰۤاَهْلَ الْكِتٰبِ هَلْ تَنْقِمُوْنَ مِنَّاۤ اِلَّاۤ اَنْ اٰمَنَّا بِاللّٰهِ وَمَاۤ اُنْزِلَ اِلَیْنَا وَمَاۤ اُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ ۙ— وَاَنَّ اَكْثَرَكُمْ فٰسِقُوْنَ ۟

হে ৰাছুল! উপহাসকাৰী আহলে কিতাবক আপুনি কৈ দিয়কঃ এইটোৱে আমাৰ দোষ নেকি যে, আমি আল্লাহৰ ওপৰত ঈমান আনিছো, লগতে আল্লাহে আমাৰ প্ৰতি আৰু আমাৰ পূৰ্বে যি অৱতীৰ্ণ কৰিছে তাৰ ওপৰত ঈমান আনিছো, লগতে এই কথাৰ প্ৰতিও আমি ঈমান পোষণ কৰিছো যে, তোমালোকৰ মাজৰ অধিকাংশ লোকে আল্লাহক অস্বীকাৰ কৰি আৰু তেওঁৰ আদেশক অমান্য কৰি তেওঁৰ সীমালংঘন কৰিব। এতেকে তোমালোকে যিটোক আমাৰ দোষ বুলি ভৱা, সেয়া দৰাচলতে আমাৰ উপলব্ধি তথা প্ৰশংসনীয় কাৰ্য্য।

வசனம்: 60

قُلْ هَلْ اُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِّنْ ذٰلِكَ مَثُوْبَةً عِنْدَ اللّٰهِ ؕ— مَنْ لَّعَنَهُ اللّٰهُ وَغَضِبَ عَلَیْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِیْرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوْتَ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَّاَضَلُّ عَنْ سَوَآءِ السَّبِیْلِ ۟

হে ৰাছুল! আপুনি কওক, মই তোমালোকক সংবাদ দিমনে ইহঁততকৈ অধিক নিন্দা আৰু শাস্তিৰ হকদাৰ কোন হ'ব পাৰে? দৰাচলতে সিহঁত হৈছে ইহঁতৰ পূৰ্বপূৰুষসকল, যিসকলক আল্লাহে তেওঁৰ কৃপাৰ পৰা দূৰ কৰিছিল, আৰু সিহঁতৰ ওপৰত তেওঁৰ ক্ৰোধ অৱতীৰ্ণ কৰিছিল আৰু সিহঁতৰ মুখমণ্ডল বিকৃত কৰি গাহৰি তথা বান্দৰ বনাই দিছিল আৰু সিহঁতৰ মাজৰ কিছুমানক তাগুতৰ পূজাৰী বনাই দিছিল। আল্লাহৰ বাহিৰে যিবোৰৰ উপাসনা কৰা হয় আৰু এই উপাসনাত সন্তুষ্ট হোৱা উপাস্যকেই তাগুত বুলি কোৱা হয়। উল্লেখিত লোক সকলেই ক্বিয়ামতৰ দিনা সৱাতোকৈ নিকৃষ্ট অৱস্থাত থাকিব তথা পোন পথৰ পৰা অধিক পথভ্ৰষ্ট হ'ব।

வசனம்: 61

وَاِذَا جَآءُوْكُمْ قَالُوْۤا اٰمَنَّا وَقَدْ دَّخَلُوْا بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوْا بِهٖ ؕ— وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِمَا كَانُوْا یَكْتُمُوْنَ ۟

হে মুমিনসকল! মুনাফিকসকল যেতিয়া তোমালোকৰ ওচৰত আহে, তেতিয়া সিহঁতে তোমালোকৰ ওচৰত ঈমান অনা বুলি প্ৰকাশ কৰে। এইটো হৈছে সিহঁতৰ নিফাক। দৰাচলতে সিহঁতে কুফৰ সহ প্ৰৱেশ কৰে আৰু কুফৰ সহ ওলাই যায়। কুফৰ সিহঁতৰ পৰা দূৰেই নহয়। সিহঁতে নিজৰ অন্তৰত যি কুফুৰী গোপন কৰি ৰাখে, সেয়া আল্লাহে ভালদৰেই জানে, তথা অনতিপলমে সিহঁতক ইয়াৰ প্ৰতিদান দিব।

வசனம்: 62

وَتَرٰی كَثِیْرًا مِّنْهُمْ یُسَارِعُوْنَ فِی الْاِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاَكْلِهِمُ السُّحْتَ ؕ— لَبِئْسَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

হে ৰাছুল! আপুনি বহুতো ইয়াহুদী আৰু মুনাফিকক দেখিবলৈ পাব যে, সিহঁত গুনাহৰ কৰ্মত আগভাগ লয়, যেনেঃ মিছা কথা কোৱা, আনৰ ওপৰত অত্যাচাৰ কৰা আৰু মানুহৰ সম্পদ অবৈধ ভাৱে ভক্ষণ কৰা। সিহঁতৰ কৰ্ম অত্যন্ত নিকৃষ্ট।

வசனம்: 63

لَوْلَا یَنْهٰىهُمُ الرَّبّٰنِیُّوْنَ وَالْاَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْاِثْمَ وَاَكْلِهِمُ السُّحْتَ ؕ— لَبِئْسَ مَا كَانُوْا یَصْنَعُوْنَ ۟

ইহঁতৰ পথপ্ৰদৰ্শক তথা ধৰ্মগুৰুসকলে মিছা কথা কোৱাৰ পৰা, মিছা সাক্ষ্য দিয়াৰ পৰা তথা অবৈধ ভাৱে মানুহৰ সম্পদ ভক্ষণৰ পৰা কিয় নিষেধ নকৰে? অৱশ্যে ইহঁতৰ নেতাসকলৰ আৰু ধৰ্মগুৰু সকলৰ কৰ্ম অত্যন্ত নিকৃষ্ট, যিসকলে সিহঁতক বেয়া কৰ্মৰ পৰা বাৰণ নকৰে।

வசனம்: 64

وَقَالَتِ الْیَهُوْدُ یَدُ اللّٰهِ مَغْلُوْلَةٌ ؕ— غُلَّتْ اَیْدِیْهِمْ وَلُعِنُوْا بِمَا قَالُوْا ۘ— بَلْ یَدٰهُ مَبْسُوْطَتٰنِ ۙ— یُنْفِقُ كَیْفَ یَشَآءُ ؕ— وَلَیَزِیْدَنَّ كَثِیْرًا مِّنْهُمْ مَّاۤ اُنْزِلَ اِلَیْكَ مِنْ رَّبِّكَ طُغْیَانًا وَّكُفْرًا ؕ— وَاَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَآءَ اِلٰی یَوْمِ الْقِیٰمَةِ ؕ— كُلَّمَاۤ اَوْقَدُوْا نَارًا لِّلْحَرْبِ اَطْفَاَهَا اللّٰهُ ۙ— وَیَسْعَوْنَ فِی الْاَرْضِ فَسَادًا ؕ— وَاللّٰهُ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِیْنَ ۟

ইয়াহুদীসকলক যেতিয়া অনাবৃষ্টি তথা বিপদে পালে, তেতিয়া কবলৈ ধৰিলে যে, আল্লাহৰ হাত দানৰ পৰা তথা কল্যাণৰ পৰা বঞ্চিত, এই কাৰণেই তেওঁ নিজৰ ধন ভাণ্ডাৰৰ পৰা আমাক বঞ্চিত কৰিছে। জানি থোৱা! প্ৰকৃততে সিহঁতৰেই হাত বন্ধা অৱস্থাত আছে, ফলত সিহঁতে কোনো ভাল কাম নকৰে আৰু দানো নকৰে। সিহঁতক সিহঁতৰ এই কথাৰ কাৰণে আল্লাহৰ কৃপাৰ পৰা বঞ্চিত কৰি দিয়া হৈছে। বৰং আল্লাহৰ দুয়ো হাত উন্মুক্ত, তেওঁ যিদৰে ইচ্ছা কৰে দান কৰে তথা ব্যয় কৰে। কেতিয়াবা অধিক, কেতিয়াবা কম। তেওঁক প্ৰতিৰোধকাৰীও কোনো নাই আৰু তেওঁক বাধ্য কৰিবলৈয়ো কোনো নাই। হে ৰাছুল! আপোনাৰ প্ৰতি যি অৱতীৰ্ণ কৰা হৈছে, ইয়াৰ ফলত ইয়াহুদীসকলৰ সীমালংঘন আৰু অস্বীকাৰ আৰু বৃদ্ধি পাব। কিয়নো সিহঁতৰ অন্তৰ ঈৰ্ষাৰে পৰিপূৰ্ণ। আমি ইয়াহুদীসকলৰ বিভিন্ন সম্প্ৰদায়ৰ মাজত শত্ৰুতা তথা ঘৃণা সৃষ্টি কৰি দিছো। যেতিয়া সিহঁত যুদ্ধৰ বাবে একত্ৰিত হয় বা ইয়াৰ বাবে প্ৰস্তুতি লয় অথবা যুদ্ধক অগ্নিগৰ্ভা কৰিবলৈ চক্ৰান্ত ৰচে, তেতিয়া আল্লাহে সিহঁতক ছিন্ন-ভিন্ন কৰি দিয়ে, আৰু সিহঁতৰ সকলো শক্তি বিনাশ কৰি দিয়ে। সিহঁতে নিজৰ স্বভাৱ অনুযায়ী ইছলামৰ ভাৱমূৰ্ত্তি ম্লান কৰিবলৈ আৰু ইয়াৰ বিৰুদ্ধে ষড়যন্ত্ৰ কৰিবলৈ এনেকুৱা কৰ্ম কৰিব, যাৰ ফলত পৃথিৱীত বিপৰ্যয় সৃষ্টি হব। নিশ্চয় আল্লাহে বিপৰ্যয় সৃষ্টিকাৰী সকলক পছন্দ নকৰে।

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• ذمُّ العالم على سكوته عن معاصي قومه وعدم بيانه لمنكراتهم وتحذيرهم منها.

নিজ সম্প্ৰদায়ক পাপ কৰ্মত লিপ্ত দেখাৰ পিছতো মৌনতা অৱলম্বন কৰা তথা সিহঁতক সাৱধান নকৰা আলিমক নিন্দা কৰা হৈছে।

• سوء أدب اليهود مع الله تعالى، وذلك لأنهم وصفوه سبحانه بأنه مغلول اليد، حابس للخير.

আল্লাহৰ লগত ইয়াহুদীসকলৰ অসভ্য আচৰণ। কিয়নো সিহঁতে আল্লাহ সম্পৰ্কে কৈছিল যে, তেওঁৰ হাত বান্ধা অৱস্থাত আছে আৰু তেওঁ কল্যাণ কৰ্ম নকৰে।

• إثبات صفة اليدين، على وجه يليق بذاته وجلاله وعظيم سلطانه.

আল্লাহৰ যে হাত দুখন তাৰ প্ৰমাণ পোৱা গল। কিন্তু তেওঁৰ হাত তেনেকুৱাই, যেনেকুৱা তেওঁৰ ব্যক্তিত্ব, প্ৰতাপ তথা অসীম প্ৰভূত্বৰ বাবে উপযুক্ত।

• الإشارة لما وقع فيه بعض طوائف اليهود من الشقاق والاختلاف والعداوة بينهم نتيجة لكفرهم وميلهم عن الحق.

ইয়াহুদীসকলৰ কিছুমান গোত্ৰ কুফিৰীত লিপ্ত হোৱাৰ ফলত তথা সত্যৰ পৰা আঁতৰি যোৱাৰ কাৰণে সিহঁতৰ মাজত শত্ৰুতা আৰু মতভেদ সৃষ্টি হৈছিল, সেই পিনে ইঙ্গিত দিয়া হৈছে।