மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 117 அத்தியாயம் அல்அஃராப் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான அசாம் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 117

وَاَوْحَیْنَاۤ اِلٰی مُوْسٰۤی اَنْ اَلْقِ عَصَاكَ ۚ— فَاِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَاْفِكُوْنَ ۟ۚ

আল্লাহে তেওঁৰ নবী মূছা কালিমুল্লাহৰ প্ৰতি অহী কৰি ক'লেঃ হে মূছা! তুমি তোমাৰ লাঠি নিক্ষেপ কৰা। ফলত তেওঁ নিজৰ লাঠি নিক্ষেপ কৰিলে। আৰু চকুৰ পলকতে লাঠি সাপত পৰিণত হ'ল আৰু সিহঁতৰ লাঠি আৰু ৰছীবোৰক গিলি পেলাবলৈ ধৰিলে, যিবোৰক সিহঁতে বাস্তৱৰ পৰা ৰূপান্তৰিত কৰি অলীক বস্তু বনাই মানুহক ভ্ৰমিত কৰিছিল যে, এইবোৰ জীৱিত সাপ।

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• من حكمة الله ورحمته أن جعل آية كل نبي مما يدركه قومه، وقد تكون من جنس ما برعوا فيه.

এইটো আল্লাহৰ হিকমত আৰু দয়া যে, তেওঁ প্ৰত্যেক নবীক এনেকুৱা কিছুমান নিদৰ্শন প্ৰদান কৰিছে, যাতে তেওঁলোকৰ সম্প্ৰদায়ে সেইবোৰ বুজি পায়। বৰং কেতিয়াবা কেতিয়াবা নিদৰ্শন এনেকুৱা হয় যে, সেই ক্ষেত্ৰত সেই সম্প্ৰদায়ৰ লোক অধিক পাৰদৰ্শী।

• أنّ فرعون كان عبدًا ذليلًا مهينًا عاجزًا، وإلا لما احتاج إلى الاستعانة بالسحرة في دفع موسى عليه السلام.

প্ৰকৃততে ফিৰআউন আছিল এজন অপমানিত, লাঞ্ছিত আৰু অপাৰগ ব্যক্তি। অন্যথা মূছা আলাইহিছ ছালামৰ মুকাবিলা কৰিবলৈ তাৰ বাবে যাদুকৰ সকলৰ সহায়ৰ প্ৰয়োজন নহলেহেঁতেন।

• يدل على ضعف السحرة - مع اتصالهم بالشياطين التي تلبي مطالبهم - طلبهم الأجر والجاه عند فرعون.

যাদুকৰ সকলে ফিৰআউনৰ ওচৰত পুৰষ্কাৰ আৰু পদ বিচৰাটো সিহঁতৰ দুৰ্বলতা প্ৰমাণিত কৰে। লগতে এই কথাও প্ৰমাণ কৰে যে, সিহঁতে নিজৰ উদ্দেশ্য পূৰণ কৰিবলৈ চয়তানৰ লগত সম্পৰ্ক স্থাপন কৰে।