மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் தாஹா - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 321 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 126

قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتۡكَ ءَايَٰتُنَا فَنَسِيتَهَاۖ وَكَذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمَ تُنسَىٰ

ЖиIэнущ: "Апхуэдэу Ди нэщэнэхэр къыпхуэкIуат, ауэ пщыгъупщащ. Апхуэдэуи нобэ уащыгъупщэнущ"

வசனம்: 127

وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَنۡ أَسۡرَفَ وَلَمۡ يُؤۡمِنۢ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦۚ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبۡقَىٰٓ

Апхуэдэу леягъэ зезыхьам, и Тхьэм и нэщэнэхэр зи фIэщ мыхъуам хуэфащэр яттынущ, ахърэтым и хьэзабри нэхъ гуащIэжщ икIи зэпымычщ

வசனம்: 128

أَفَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ يَمۡشُونَ فِي مَسَٰكِنِهِمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ

Ахэр захуагъэм къыхуишакъэ езыхэм япэкIэ лIыщIыгъуэу дгъэкIуэдахэу зи псэупIэу щытахэм къызэракIухьыр? Акъыл зиIэхэм папщIэ ар нэщэнэхэщ

வசனம்: 129

وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامٗا وَأَجَلٞ مُّسَمّٗى

Уи Тхьэм и псалъэ ипэкIэ итар мыхъуатэмэ къатехуэнут ар, ауэ пIалъэр гъэнэхуащ

வசனம்: 130

فَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ قَبۡلَ طُلُوعِ ٱلشَّمۡسِ وَقَبۡلَ غُرُوبِهَاۖ وَمِنۡ ءَانَآيِٕ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡ وَأَطۡرَافَ ٱلنَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرۡضَىٰ

Шэчыныгъэ зыхэгъэлъ абыхэм жаIэм щхьэкIэ, уи Тхьэми и щIыхьыр гъэин фIыщIэ хуэпщIурэ дыгъэр къыкъуэмыкI щIыкIи, къуэмыхьэж щIыкIи, Ар гъэлъапIэ жэщым икIыхьагъкIи, махуэр щыщIидзэми, щиухми. Уэ арэзы ухъункIэ мэхъур

வசனம்: 131

وَلَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ زَهۡرَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا لِنَفۡتِنَهُمۡ فِيهِۚ وَرِزۡقُ رَبِّكَ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰ

Абыхэм ящыщу зыгуэр мы дунейм и фIыгъуэхэм щыщу зэттахэм уемыплъ уэ, ар дгъэунэхунхэм щхьэкIэщ. Уи Тхьэм и ерыскъыр атIэ нэхъыфIщ икIи къыпхуэнэжыпэнущ

வசனம்: 132

وَأۡمُرۡ أَهۡلَكَ بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱصۡطَبِرۡ عَلَيۡهَاۖ لَا نَسۡـَٔلُكَ رِزۡقٗاۖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكَۗ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلتَّقۡوَىٰ

Уи Iыхьлыхэм нэмэз ящIыну унафэ яхуэщI, уэри бэшэчу ар щIы. Дэ ерыскъы къыдэптыну дыкъолъэIукъым, атIэ Дэращ уэ ерыскъы къозытыр. Тхьэшынагъуэ зыхэлъхэм я кIэухыращ фIыр

வசனம்: 133

وَقَالُواْ لَوۡلَا يَأۡتِينَا بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّهِۦٓۚ أَوَلَمۡ تَأۡتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ

Абыхэм жаIащ: "И Тхьэм и деж къикIауэ нэщэнэ щхьэ къытхуимыхьрэ?" Къахуемыхауэ ара абыхэм ипэрей Тхылъхэм иту нэщэнэ нахуэхэр?

வசனம்: 134

وَلَوۡ أَنَّآ أَهۡلَكۡنَٰهُم بِعَذَابٖ مِّن قَبۡلِهِۦ لَقَالُواْ رَبَّنَا لَوۡلَآ أَرۡسَلۡتَ إِلَيۡنَا رَسُولٗا فَنَتَّبِعَ ءَايَٰتِكَ مِن قَبۡلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخۡزَىٰ

Ахэр ипэкIэ къахуеха хьэзабкIэ дгъэкIуэдахэтэмэ, жаIэнут: "Ди Тхьэ, лIыкIуэ къытхуэбгъэкIуатэмэ аратэкъэ Уи нэщэнэхэм дытетынут гъэцIыкIуа икIи гъэпуда дымыхъу щIыкIэ"

வசனம்: 135

قُلۡ كُلّٞ مُّتَرَبِّصٞ فَتَرَبَّصُواْۖ فَسَتَعۡلَمُونَ مَنۡ أَصۡحَٰبُ ٱلصِّرَٰطِ ٱلسَّوِيِّ وَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

ЖыIэ: "Псори йожьэхэр, фэри фежьэ, къэфщIэнущ итIанэ хэт гъуэгу захуэм тетми, хэт лъагъуэ захуэм ирикIуэми"