மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அஃராப் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 162 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 88

۞ قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لَنُخۡرِجَنَّكَ يَٰشُعَيۡبُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَكَ مِن قَرۡيَتِنَآ أَوۡ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَاۚ قَالَ أَوَلَوۡ كُنَّا كَٰرِهِينَ

И лъэпкъым щыщу нэхъыщхьэ епэгэкIхэм жаIащ: "Уэ, Шухьаиб, уэри уи гъусэу Iиман къэзыхьахэри фыдэтхунухэщ ди къуажэм е ди диным фыкъихьэж!" ЖаIащ: "Ар тлъагъу мыхъуу щытмэ щэ?

வசனம்: 89

قَدِ ٱفۡتَرَيۡنَا عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا إِنۡ عُدۡنَا فِي مِلَّتِكُم بَعۡدَ إِذۡ نَجَّىٰنَا ٱللَّهُ مِنۡهَاۚ وَمَا يَكُونُ لَنَآ أَن نَّعُودَ فِيهَآ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّنَاۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمًاۚ عَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡنَاۚ رَبَّنَا ٱفۡتَحۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَ قَوۡمِنَا بِٱلۡحَقِّ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡفَٰتِحِينَ

Алыхьым дыкъыригъэла иужь, фи диным дихьэжмэ Алыхьым пцIы тетлъхьауэ аращ. Зэи фи диным дихьэжынукъым, Алыхьыр абы хуэмеймэ. Ди Тхьэм и щIэныгъэм сытыри зэщIеубыдэр, Алыхьым дыщогугъ. Ди Тхьэ, ди лъэпкъымрэ дэрэ ди яку унафэ щIы ипэжыпIэкIэ, Уэращ унафэ къэзыхьхэм я нэхъыфIыр"

வசனம்: 90

وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لَئِنِ ٱتَّبَعۡتُمۡ شُعَيۡبًا إِنَّكُمۡ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ

Абым и лъэпкъым щыщ нэхъыщхьэ джаурхэм жаIащ: "Шухьаиб фыкIэлъыкIуэмэ фыхэкIуэдащ"

வசனம்: 91

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دَارِهِمۡ جَٰثِمِينَ

Ахэр щIы хъеиным хиубыдахэщ, я унэхэми Iубахэу щылъхэу нэху къекIахэщ

வசனம்: 92

ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ شُعَيۡبٗا كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَاۚ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ شُعَيۡبٗا كَانُواْ هُمُ ٱلۡخَٰسِرِينَ

Шухьаиб пцIы тезылъхьахэр игъащIэкIэ щымыIахэм хуэдэ хъуащ, Шухьаиб пцIы тезылъхьахэращ хэкIуэдахэр

வசனம்: 93

فَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ يَٰقَوۡمِ لَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُمۡ رِسَٰلَٰتِ رَبِّي وَنَصَحۡتُ لَكُمۡۖ فَكَيۡفَ ءَاسَىٰ عَلَىٰ قَوۡمٖ كَٰفِرِينَ

Абыхэм и щIыбыр яхуигъазэри жиIащ: "Уэ си лъэпкъ, си Тхьэм къысхуригъэхахэр къывнэзгъэсат, икIи сывэущият, атIэ дауэрэ си гур щIэгъуну джаур лъэпкъым?"

வசனம்: 94

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِي قَرۡيَةٖ مِّن نَّبِيٍّ إِلَّآ أَخَذۡنَآ أَهۡلَهَا بِٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمۡ يَضَّرَّعُونَ

Сыт хуэдэ жылэми бегъымбархэм щыщ дымыгъэкIуами, абыхэм бэлыхьрэ гугъуехьрэ ятеттлъхьэт, ахэр Iэсэ хъунхэм щхьэкIэ

வசனம்: 95

ثُمَّ بَدَّلۡنَا مَكَانَ ٱلسَّيِّئَةِ ٱلۡحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَواْ وَّقَالُواْ قَدۡ مَسَّ ءَابَآءَنَا ٱلضَّرَّآءُ وَٱلسَّرَّآءُ فَأَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

ИтIанэ Iейм и пIэкIэ фIыгъуэхэр къэдгъакIуэт, ефIэкIуэхухэкIэ жаIэу щIадзэт: "Ди адэжьхэми Iеи фIыи къалъэIэсат". ИтIанэ напIэзыпIэм депхъуэхэт абыхэм зыри зэхамыщIыкIыу