மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 19 அத்தியாயம் அல்இஸ்ரா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 19

وَمَنْ اَرَادَ الْاٰخِرَةَ وَسَعٰی لَهَا سَعْیَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَاُولٰٓىِٕكَ كَانَ سَعْیُهُمْ مَّشْكُوْرًا ۟

او څوک چې د آخرت د ثواب په خاطر د نیکو کارونو هڅه وکړي ، او کوشش کوي د اخرت د پاره داسې کوشش چې د ریا او ځان ښودنې نه خالي وي، او دا مومن وي په هغه څه چې الله تعالی پرې ایمان واجب کړی، نو دغه کسان چې دا صفات لري د دوی کوشش د الله تعالی سره مقبول دی، او خامخا به ورله پرې بدلې ورکوي.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• ينبغي للإنسان أن يفعل ما يقدر عليه من الخير وينوي فعل ما لم يقدر عليه؛ ليُثاب على ذلك.

انسان لره پکاره دی چې د خیر کوم کار کولی شي باید ویې کړي او کوم کار چې نشي کولی د هغه نیت دې وکړي، د دې لپاره چې په دې ورته ثواب میلاو شي.

• أن النعم في الدنيا لا ينبغي أن يُسْتَدل بها على رضا الله تعالى؛ لأنها قد تحصل لغير المؤمن، وتكون عاقبته المصير إلى عذاب الله.

د دنيا په نعمتونو د الله پر رضا استدلال کول ندي په کار، ځکه هغه کله نا مسلمان ته هم ورکول کيږي او د هغه پايله د الله سزا ته ورګرځېدل وي.

• الإحسان إلى الوالدين فرض لازم واجب، وقد قرن الله شكرهما بشكره لعظيم فضلهما.

د مور او پلار سره نیکي کول فرض او واجب دي، او یقینا الله تعالی د هغوی قدر کول خپل شکر او قدر کولو سره یوځای کړي د هغوی د لوی فضیلت د وجې نه.

• يحرّم الإسلام التبذير، والتبذير إنفاق المال في غير حقه.

اسلام بې ځایه خرچ کول حراموي، او بې ځایه خرچ کول دې ته وایې: د مال خرچ کول په نا حقه توګه.