மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 56 அத்தியாயம் ஸூரா அல்இஸ்ரா - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 56

قُلِ ادْعُوا الَّذِیْنَ زَعَمْتُمْ مِّنْ دُوْنِهٖ فَلَا یَمْلِكُوْنَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلَا تَحْوِیْلًا ۟

ووایه -ای پیغمبره- دې مشرکینو ته: راوبلئ تاسې -ای مشرکینو- هغه کسان چې تاسې ګومان کاوه چې ګویا کې دوی حقدار د بندګۍ دي پرته له الله تعالی نه کله چې په تاسې څه تکلیف او مصیبت راشي، نو دوی وسع نه لري د لرې کولو د دې تکلیف او مصیبت ستاسې نه، او وسع نه لري د بدلولو د دې تکلیف بل چا ته د دوی د بې چارۍ د وجې نه، او څوک چې بې چاره وي نو هغه د بندګۍ حقدار نشي کیدلی.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• القول الحسن داع لكل خلق جميل وعمل صالح، فإنَّ من ملك لسانه ملك جميع أمره.

ښایسته وینا دعوت ورکوونکې ده هر یو ښایسته صفت او نیک کار ته، پس هر چا چې خپله ژبه وساتله نو یقینا خپلې ټولې چارې يې سمبال کړې.

• فاضل الله بين الأنبياء بعضهم على بعض عن علم منه وحكمة.

الله تعالی د پیغمبرانو ترمنځ په یو بل باندې غوره والی د خپل علم او حکمت له وجې کړی.

• الله لا يريد بعباده إلا ما هو الخير، ولا يأمرهم إلا بما فيه مصلحتهم.

الله تعالی د خپلو بندګانو لپاره نه غواړي مګر هغه څه چې خیر وي، او دوی ته امر نه کوي مګر په هغه څه چې د دوی پکې مصلحت او فایده وي.

• علامة محبة الله أن يجتهد العبد في كل عمل يقربه إلى الله، وينافس في قربه بإخلاص الأعمال كلها لله والنصح فيها.

د الله تعالی د محبت نښه دا ده چې بنده په هر هغه عمل کې کوشش وکړي چې الله تعالی ته یې نږدې کوي، او په دې نږديکت کې مخکې والی وکړي په خاص کولو د ټولو عملونو یواځې الله تعالی ته او خیر خواهي کولو سره په دې کې.