மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 61 அத்தியாயம் ஸூரா அல்அன்கபூத் - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 61

وَلَىِٕنْ سَاَلْتَهُمْ مَّنْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَیَقُوْلُنَّ اللّٰهُ ۚ— فَاَنّٰی یُؤْفَكُوْنَ ۟

ای پېِغمبره! که چېرې له دې مشرکانو پوښتنه وکړې: آسمانونه چا پېدا کړي؟ ځمکه چا پېدا کړې؟ لمر او سپوږمئ چا په کار اچولي چې یو بل پسې راځي؟ خامخا به ووایي: الله پېدا کړي، نو څرنګه یوازې پر الله د ایمان راوړلو اړول کېږي، او له هغه پرته د نورو معبودانو عبادت کوي چې ګټه او زیان نشي رسولی.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• استعجال الكافر بالعذاب دليل على حمقه.

په بیړه سره د کافر عذاب غوښتل د هغه د کم عقلتوب دلیل دی.

• باب الهجرة من أجل سلامة الدين مفتوح.

د هجرت دروازه د دین د سلامتیا لپاره خلاصه ده.

• فضل الصبر والتوكل على الله.

د صبر او په الله بروسه ساتلو فضیلت.

• الإقرار بالربوبية دون الإقرار بالألوهية لا يحقق لصاحبه النجاة والإيمان.

له الوهیت (لمانځنې) پرته یوازې په ربوبیت (پالنې) اقرار کولو یې څښتن نجات او ایمان نشي ترلاسه کولی.