மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 22 அத்தியாயம் ஸூரா அர்ரூம் - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 22

وَمِنْ اٰیٰتِهٖ خَلْقُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَاخْتِلَافُ اَلْسِنَتِكُمْ وَاَلْوَانِكُمْ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّلْعٰلِمِیْنَ ۟

او د هغه له سترو نښانو څخه چې په قدرت او یووالي یې دلالت کوي دا دي: چې آسمانونه او ځمکه یې پېدا کړي دي، او له دې څخه ستاسو د ژبو توپیر دی، او ستاسو د رنګونو توپیر دی، بېشکه په دې یادو شوو کې خامخا ښکاره دلیلونه دي د پوهې او ځیرکتیا خاوندانو ته.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• إعمار العبد أوقاته بالصلاة والتسبيح علامة على حسن العاقبة.

په لمانځه او تسبیح سره د بنده وختونه آبادول د ښایسته پایلې نښه ده.

• الاستدلال على البعث بتجدد الحياة، حيث يخلق الله الحي من الميت والميت من الحي.

د ژوند په نوښت باندې پر پاڅون استدلال کول، چې الله له ژوندي څخه مړی او له مړی څخه ژوندی پېدا کوي.

• آيات الله في الأنفس والآفاق لا يستفيد منها إلا من يُعمِل وسائل إدراكه الحسية والمعنوية التي أنعم الله بها عليه.

په نفسونو او د آسمانونو په کنارو لر او بر کې د الله نښانو څخه ګټه نه پورته کوي مګر هغه کس چې د خپلې پوهې مادي او معنوي وسائلو څخه چې الله پرې لورولي کار اخلي.