மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 66 அத்தியாயம் அல்அஹ்ஸாப் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 66

یَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوْهُهُمْ فِی النَّارِ یَقُوْلُوْنَ یٰلَیْتَنَاۤ اَطَعْنَا اللّٰهَ وَاَطَعْنَا الرَّسُوْلَا ۟

په کومه ورځ چې مخونه يې د دوزخ په اور کې اړول کيږي، هغوی به د سخت افسوس او پښېمانۍ له امله وايي: های کاشکي مو د دنيا په ژوند کې د الله امر منلی وای د هغه څه په پرځای کولو سره چې امر يې راته کړی و، او له هغه څه څخه په ډډه کولو سره چې ترې منع کړي يې وو، او د رسول پيروي مو کړې وای په هغه څه کې چې د خپل پالونکي له لوري يې راوړي و.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• اختصاص الله بعلم الساعة.

د قيامت پوهه يوازې تر الله پورې ځانګړې ده.

• تحميل الأتباع كُبَرَاءَهُم مسؤوليةَ إضلالهم لا يعفيهم هم من المسؤولية.

د پيروانو لخوا پر خپلو مشرانو د هغوی د لارورکۍ مسؤوليت وراچول، هغوی له مسؤولیته نه شي خلاصولای.

• شدة التحريم لإيذاء الأنبياء بالقول أو الفعل.

په وينا او کړنه نبيانو ته د آزار رسولو سخت نارواوالی.

• عظم الأمانة التي تحمّلها الإنسان.

د هغه امانت لوی والی چې انسان پر غاړه واخېست.