மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 51 அத்தியாயம் ஸூரா புஸ்ஸிலத் - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 51

وَاِذَاۤ اَنْعَمْنَا عَلَی الْاِنْسَانِ اَعْرَضَ وَنَاٰ بِجَانِبِهٖ ۚ— وَاِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُوْ دُعَآءٍ عَرِیْضٍ ۟

او کله چې پر انسان د روغتيا، سلامتۍ او ورته پېرزوينې ولوروو، نو د الله له ياد او پيروۍ بې پروا شي، او د تکبر له امله مخ اړوي او په څنګ شي، او کله چې ناروغي، بې وزلي او ورته څه ور ورسيږي، نو هغه الله لره د ډېرې دعا کوونکی وي، له هغه څه ورته شکایت کوي چې ور رسېدلي دي تر څو يې ترې لرې کړي، نو هغه د خپل پالونکي شکر نه باسي، کله چې پرې پېرزوينه وکړي او کله چې وازمويل شي پر ازموينه يې صبر نه کوي.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• علم الساعة عند الله وحده.

د قيامت پوهه يوازې له الله سره ده.

• تعامل الكافر مع نعم الله ونقمه فيه تخبط واضطراب.

د کافرانو تعامل د الله د نعمتونو او د عذابونو سره د لیونتوب او ګډوډۍ دی

• إحاطة الله بكل شيء علمًا وقدرة.

د الله د علم او د قدرت ګیره په هر شی ده.