மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 15 அத்தியாயம் ஸூரா அல்பஜ்ர் - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 15

فَاَمَّا الْاِنْسَانُ اِذَا مَا ابْتَلٰىهُ رَبُّهٗ فَاَكْرَمَهٗ وَنَعَّمَهٗ ۙ۬— فَیَقُوْلُ رَبِّیْۤ اَكْرَمَنِ ۟ؕ

خو د انسان طبيعت داسې دی چې کله يې پالونکی و ازمويي او عزت ورکړي، او د مال، اولاد او مرتبې پېرزوينه پرې وکړي، هغه دا ګومان کوي چې هغه د الله په وړاندې عزتمن دی؛ نو وايي: الله زه ونازولم ځکه چې زه يې د ناز وړ وم.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• فضل عشر ذي الحجة على أيام السنة.

د ذوالحجې مياشتې د لسو ورځو غوراوی د ټول کال پر ورځو.

• ثبوت المجيء لله تعالى يوم القيامة وفق ما يليق به؛ من غير تشبيه ولا تمثيل ولا تعطيل.

د قيامت په ورځ د الله د راتګ ثبوت څرنګه چې د هغه له شان سره مناسب وي، پرته له تشبيه، تمثيل او تعطيل څخه.

• المؤمن إذا ابتلي صبر وإن أعطي شكر.

مؤمن چې کله وازمويل شي صبر کوي او کله څه ورکړل شي شکر وباسي.