மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 104 அத்தியாயம் அத்தவ்பா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 104

اَلَمْ یَعْلَمُوْۤا اَنَّ اللّٰهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهٖ وَیَاْخُذُ الصَّدَقٰتِ وَاَنَّ اللّٰهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیْمُ ۟

له جهاده پاتې کېدونکي او الله ته توبه اېستونکي دې پر دې پوه شي چې الله د خپلو ورګرځېدونکو بندګانو توبه قبلوي او د هغوی صدقې قبلوي حال دا چې هغه ترې بې پروا دی او صدقه ورکوونکي ته يې په صدقه بدله ورکوي او هغه پاک ذات د هغه چا توبه قبلونکی دی چې له بندګانو يې توبه وباسي او پر هغوی مهربانه دی.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• فضل المسارعة إلى الإيمان، والهجرة في سبيل الله، ونصرة الدين، واتباع طريق السلف الصالح.

د ايمان او الله په لار کې هجرت، د دين د مرستې او پخوانيو ښو خلکو د پيروۍ خواته د بيړې کولو غوراوی.

• استئثار الله عز وجل بعلم الغيب، فلا يعلم أحد ما في القلوب إلا الله.

د پټو پوهه الله خپل ځان ته ځانګړې کړې؛ نو له الله پرته هيڅوک پر هغه څه نه پوهيږي چې په زړونو کې دي.

• الرجاء لأهل المعاصي من المؤمنين بتوبة الله عليهم ومغفرته لهم إن تابوا وأصلحوا عملهم.

هېله لرل د هغو ګناهکاره مؤمنانو لپاره د الله لخوا په توبه قبلولو او هغوی ته په بښنې کولو که چېرې الله ته توبه وباسي او خپلې کړنې ښې کړي.

• وجوب الزكاة وبيان فضلها وأثرها في تنمية المال وتطهير النفوس من البخل وغيره من الآفات.

د زکات واجبوالی، د فضيلت بيان يې، د مال په زياتوالي او له بخل او داسې نورو آفتونو څخه د نفسونو په پاکوالي کې يې اغېز.