மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 115 அத்தியாயம் ஸூரா அத்தவ்பா - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 115

وَمَا كَانَ اللّٰهُ لِیُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ اِذْ هَدٰىهُمْ حَتّٰی یُبَیِّنَ لَهُمْ مَّا یَتَّقُوْنَ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیْمٌ ۟

الله د کوم قوم د لار ورکۍ پرېکړه نه کوي وروسته تر دې چې د لارښوونې توفيق يې ورکړی وي، ترڅو يې ورته هغه ناروا شيان نه وي بيان کړي چې ډډه کول ترې واجب دي، که هغوی ترسره کړي هغه څه چې پرې حرام کړل شوي دي وروسته د حرمت له بيانولو يې؛ نو د هغوی د لار ورکۍ پرېکړه کوي، بېشکه الله پر هرڅه ښه پوه دی، له هغه څه پټ نه دي او تاسو ته يې هغه څه در وښودل چې تاسو پرې پوهېدئ.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• بطلان الاحتجاج على جواز الاستغفار للمشركين بفعل إبراهيم عليه السلام.

د ابراهيم عليه السلام له کړنې د مشرکانو لپاره د بښنې پر غوښتلو د استدلال بطلان.

• أن الذنوب والمعاصي هي سبب المصائب والخذلان وعدم التوفيق.

دا چې ګناهونه او سرغړونې د کړاوونو او رسوايۍ او توفيق د نشتون لامل ګرځي.

• أن الله هو مالك الملك، وهو ولينا، ولا ولي ولا نصير لنا من دونه.

دا چې الله د پاچايي څښتن دی او هغه زموږ سرپرست دی، له هغه پرته موږ لره نه سرپرست او نه مرستندوی شته.

• بيان فضل أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم على سائر الناس.

پر ټولو خلکو باندې د نبي صلی الله عليه وسلم د اصحابو د غوروالي بيان .