மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 201 அத்தியாயம் ஸூரா அல்பகரா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 201

وَمِنْهُمْ مَّنْ یَّقُوْلُ رَبَّنَاۤ اٰتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَّفِی الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وَّقِنَا عَذَابَ النَّارِ ۟

و گروهی از مردم به الله و آخرت ایمان دارند؛ پس نعمت‌های دنیا و عمل صالح در آن را از پروردگارشان می‌خواهند، همان‌گونه که دستیابی به بهشت و محافظت از عذاب آتش را از او می‌طلبند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• يجب على المؤمن التزود في سفر الدنيا وسفر الآخرة، ولذلك ذكر الله أن خير الزاد هو التقوى.

مؤمن باید برای سفر دنیا و سفر آخرت توشه برگیرد؛ به همین منظور، الله بیان فرمود که بهترین توشه، تقواست.

• مشروعية الإكثار من ذكر الله تعالى عند إتمام نسك الحج.

مشروعیت یاد بسیار الله هنگام اتمام مناسک حج.

• اختلاف مقاصد الناس؛ فمنهم من جعل همّه الدنيا، فلا يسأل ربه غيرها، ومنهم من يسأله خير الدنيا والآخرة، وهذا هو الموفَّق.

اختلاف اهداف مردم؛ زیرا غم و اندوه برخی از مردم، دنیاست و غیر آن را از پروردگارشان نمی‌خواهند و برخی دیگر خیر دنیا و آخرت را می‌طلبند که همین گروه توفیق ‌یافتگانند.