மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அன்பியா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு - பக்க எண் 323 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 11

وَكَمْ قَصَمْنَا مِنْ قَرْیَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَّاَنْشَاْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا اٰخَرِیْنَ ۟

و چه بسیار شهرهایی که آنها را به‌سبب ستم و کفرشان نابود ساختیم، و پس از آنها مردمی دیگر را آفریدیم!

வசனம்: 12

فَلَمَّاۤ اَحَسُّوْا بَاْسَنَاۤ اِذَا هُمْ مِّنْهَا یَرْكُضُوْنَ ۟ؕ

پس وقتی نابود شدگان عذاب ریشه‌کن کنندۀ ما را دیدند، بی‌درنگ برای فرار از نابودی از شهرشان می‌گریختند.

வசனம்: 13

لَا تَرْكُضُوْا وَارْجِعُوْۤا اِلٰی مَاۤ اُتْرِفْتُمْ فِیْهِ وَمَسٰكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْـَٔلُوْنَ ۟

آن‌گاه از روی مسخره ندا زده می‌شدند که: نگریزید، و به رفاهی که در آن قرار داشتید، و به مساکن‌تان بازگردید؛ شاید در مورد امور دنیایی کمکی از شما خواسته شود.

வசனம்: 14

قَالُوْا یٰوَیْلَنَاۤ اِنَّا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

این ستمکاران با اعتراف به گناهان‌شان گفتند: وای که نابود شدیم و زیان کردیم، به‌راستی‌که به‌سبب کفر به الله ستمکار بودیم.

வசனம்: 15

فَمَا زَالَتْ تِّلْكَ دَعْوٰىهُمْ حَتّٰی جَعَلْنٰهُمْ حَصِیْدًا خٰمِدِیْنَ ۟

پیوسته به گناهان‌شان اعتراف می‌کنند و به تکرار خواستار نابودی خویش بودند تا اینکه آنها را مانند کِشتِ درو شده، و مردگانی که هیچ حرکتی ندارند قرار دادیم.

வசனம்: 16

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَآءَ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا لٰعِبِیْنَ ۟

و آسمان‌ها و زمین و آنچه را میان آن دو وجود دارد، بازیچه و بیهوده نیافریدیم، بلکه برای دلالت بر قدرتمان آفریدیم.

வசனம்: 17

لَوْ اَرَدْنَاۤ اَنْ نَّتَّخِذَ لَهْوًا لَّاتَّخَذْنٰهُ مِنْ لَّدُنَّاۤ ۖۗ— اِنْ كُنَّا فٰعِلِیْنَ ۟

اگر می‌خواستیم همسر یا فرزندی انتخاب کنیم به‌طور قطع او را از آنچه نزد خودمان است انتخاب می‌کردیم، اما چون از این امر منزه هستیم، همسر یا فرزندی انتخاب نکردیم.

வசனம்: 18

بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَی الْبَاطِلِ فَیَدْمَغُهٗ فَاِذَا هُوَ زَاهِقٌ ؕ— وَلَكُمُ الْوَیْلُ مِمَّا تَصِفُوْنَ ۟

بلکه حقی که آن را به رسول‌مان صلی الله علیه وسلم وحی می‌کنیم بر باطل کافران می‌افکنیم و آن را بی‌اعتبار می‌کند، و به‌ناگاه باطل‌شان از بین می‌رود و فنا می‌شود، و - ای کسانی‌که بر گرفتن همسر و فرزند برای الله قائل هستید- به‌سبب اینکه او تعالی را به آنچه سزاوارش نیست توصیف کردید نابودی برای‌تان است.

வசனம்: 19

وَلَهٗ مَنْ فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— وَمَنْ عِنْدَهٗ لَا یَسْتَكْبِرُوْنَ عَنْ عِبَادَتِهٖ وَلَا یَسْتَحْسِرُوْنَ ۟ۚ

و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین، تنها از آنِ او سبحانه است، و فرشتگانی که نزدش هستند نه از عبادت او تکبر می‌ورزند، و نه از این کار خسته می‌شوند.

வசனம்: 20

یُسَبِّحُوْنَ الَّیْلَ وَالنَّهَارَ لَا یَفْتُرُوْنَ ۟

همیشه بر تسبیح الله مواظبت می‌کنند، و از این کار خسته نمی‌شوند.

வசனம்: 21

اَمِ اتَّخَذُوْۤا اٰلِهَةً مِّنَ الْاَرْضِ هُمْ یُنْشِرُوْنَ ۟

بلکه مشرکان معبودهایی به جای الله گرفتند، که مردگان را زنده نمی‌کنند، پس چگونه کسی را که از این کار ناتوان است عبادت می‌کنند؟!

வசனம்: 22

لَوْ كَانَ فِیْهِمَاۤ اٰلِهَةٌ اِلَّا اللّٰهُ لَفَسَدَتَا ۚ— فَسُبْحٰنَ اللّٰهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُوْنَ ۟

اگر در آسمان ها و زمین معبودهای متعددی جز الله متعال وجود داشتند، بی گمان به سبب كشمكش و درگیری معبودها در امر فرمانروایی، آسمان ها و زمین تباه می شدند، ولی حقیقت امر، خلاف این است، پس پروردگار آفریننده ی عرش، از دروغ مشرکان مبنی بر وجود شریکانی برای او، پاک و منزّه است.

வசனம்: 23

لَا یُسْـَٔلُ عَمَّا یَفْعَلُ وَهُمْ یُسْـَٔلُوْنَ ۟

و الله در فرمانروایی و حکم خویش یگانه است، و هیچ‌کس در مورد تقدیر و حکمش، از او نمی‌پرسد، بلکه او از بندگانش در مورد اعمال‌شان می‌پرسد، و آنها را در قبال اعمال‌شان جزا می‌دهد.

வசனம்: 24

اَمِ اتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِهٖۤ اٰلِهَةً ؕ— قُلْ هَاتُوْا بُرْهَانَكُمْ ۚ— هٰذَا ذِكْرُ مَنْ مَّعِیَ وَذِكْرُ مَنْ قَبْلِیْ ؕ— بَلْ اَكْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۙ— الْحَقَّ فَهُمْ مُّعْرِضُوْنَ ۟

بلکه به جای الله معبودهایی گرفتند، - ای رسول- به این مشرکان بگو: دلیل‌تان را برای استحقاق این معبودها برای عبادت بیاورید، زیرا در این کتاب نازل‌ شده بر من، و کتاب‌های نازل ‌شده بر رسولان علیهم السلام هیچ دلیلی برای‌تان نیست، بلکه بیشتر مشرکان فقط به جهل و تقلید استناد می‌کنند، و از قبول حق رویگردانند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الظلم سبب في الهلاك على مستوى الأفراد والجماعات.

ظلم، سبب تباهی در سطح افراد و گروه ها می شود.

• ما خلق الله شيئًا عبثًا؛ لأنه سبحانه مُنَزَّه عن العبث.

الله هیچ‌چیز را بیهوده نیافریده است؛ زیرا او سبحانه از بیهودگی منزه است.

• غلبة الحق، ودحر الباطل سُنَّة إلهية.

چیرگی حق و سرکوب باطل، سنتی الهی است.

• إبطال عقيدة الشرك بدليل التَّمَانُع.

ابطال عقیدۀ شرک به دلیل ناممکن بودن (و محال بودن وجود شریک برای الله متعال).