மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 117 அத்தியாயம் அல்பகரா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இஸ்பானிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 117

بَدِيعُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَإِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

117. Al‑lah es el iniciador de los Cielos y de la Tierra y de todo lo que contienen, y esta creación no tiene precedente alguno. Cuando Él decreta y desea algo, le basta decir Kun (sé o sea) y lo que Él desea, es. Nada se opone a Su mandato ni a Su decreto.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الكفر ملة واحدة وإن اختلفت أجناس أهله وأماكنهم، فهم يتشابهون في كفرهم وقولهم على الله بغير علم.

1. La incredulidad es una sola y misma religión, incluso si los pueblos que no creen y sus países de origen son muchos y diversos. Su falta de fe y sus declaraciones sin ciencia respecto a Al‑lah son similares.

• أعظم الناس جُرْمًا وأشدهم إثمًا من يصد عن سبيل الله، ويمنع من أراد فعل الخير.

2. El peor criminal es aquel que desvía a los otros del camino de Al‑lah y les impide hacer el bien.

• تنزّه الله تعالى عن الصاحبة والولد، فهو سبحانه لا يحتاج لخلقه.

3. Queda excluida la posibilidad de que Al‑lah tenga una compañera y un hijo ya que Él no tiene necesidad alguna de Sus criaturas.